วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2558

นายจ้างคนหนึ่งได้ไปโอนเงินให้กับบริษัทหนึ่งที่เพื่อทำการสั่งของ

ที่ปลายตีนผม แล้วค่อยๆย่อตัวเหมือนนั่งยองๆยื่นมือมาข้างหน้า ผมคล้ายๆ จะโอบกอด ผมบนของเธอฟาดลงหน้าผม กลิ่นเหม็น ของซากศพหนึ่ง ผมทะลึ่งพรวดพราดตะโกนจนสุดเสียง เหยียบ ใครต่อใครที่นอนเรียง เครื่องติดตามระยะไกล กันเป็นตับแบบตะกุยตะกาย จากนั้นก็ล้ม หงายไปไม่รู้สึกตัวอีกเลยเหตุการณ์ผ่านไป 2 ชั่วโมง ผมรู้สึกตัวขึ้นเมื่อไฟฟ้าในห้อง สว่างไสว เห็นพ่อคำเมือง พ่อของคำแก้วนั่งพนมท่องคาถาอาคม อะไรก็ไม่รู้พึมพำอยู่คนเดียว มีพวกเราคนงานที่นอนในโกดัง ทั้งหมดล้อมรอบตัวผม พ่อคำเมืองถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็พูด ไม่ออก จะพูดไปก็กลับพวกที่เหลือจะนอนไม่หลับ ก็เลยผัดว่ารุ่ง เช้าค่อยเล่าตีกว่าตกลงคืนนั้นเลยไม่มีใครนอนลุกขึ้นมาก่อไพ่คุย กัน ไปจนฟ้าสางพอรุ่งขึ้นเมื่อกินข้าวกันเสร็จแล้ว ผมจึงเริ่มเล่าในสิ่งที่ผม เห็นเมื่อคืนให้เพื่อนๆ ฟัง ปรากฏว่าไม่ใช่ผมคนเดียวที่โดน มีคน งานใหม่ที่มาขออาศัยนอนโกตังหลังนี้อยู่สองสามคืนก็โดนเหมือน กันจนต้องเผ่นไปนอนหลังอื่นคนงานคนนั้นถูกปลุกขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกๆกลางดึก เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยีนอยู่ที่ปลายเท้าแต่งตัวอย่างที่ผมเห็น เธอยืนอยู่ชั่วครู่ ก็ฉุดมือคนงานใหม่เดินตามเธอลงไปอาบนั้าใน อ่างนํ้า คนงานใหม่เล่าว่าอังกฤษ เขาเห็นเป็นเวลากลางกันก็เลยเดินตาม ผู้หญิงคนนั้นไปเดินเรื่อยไปจนถึงริมนั้าไม่รู้สึกจนกระทั้งเท้าก้าว ลงนั้าเย็นเท่านั้นเขาก็เลยได้สติขึ้นทันที และท้นใดนั้นเองสิ่งที่เขา จีพีเอสมือหนึ่ง  เห็นเป็นกลางวันก็กลายเปีนกลางคืนที่มืดมิด ได้กลิ่นเหม็นซาก ศพไปทํ่วบริเวณที่เขายืนเขาตะโกนเรียกเพื่อนที่อยู่ในโกด้งให้ลง ไปช่วย คืนนั้นเป็นอันว่าเขาต้องไปอาศัยนอนที่โกด้งอื่นผมฟังแล้วสมองมึนซาไปหมด ไม่รู้จะตอบอะไรว่าอย่างไร รู้อยู่อย่างเดียวว่าวันนั้นจับไข้จนทำงานไม่ได้หัวหน้าคนงานหา คนมาทำงานแทนผม และวันต่อมาพ่อคำเมืองก็พาผมไปรดนํ้า มนต์สะเดาะเคราะห์ที่วัดป่าแก้ว เกือบเดือนจึงหายเป็นปกติผมไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น ไม่รู้ว่าใครจะโดนผีสาวตน นั้นหลอกอีกหรือเปล่า เพราะผมเองก็ขอลาออกสถานเดียว ไม่มี กะใจจะทำงานต่อไปอีก สภาพผีสาวที่น่ากลัวที่สุดยังคงติดตาผม จนขวัญผวาจริงๆ ครับถึงยังงั้นผมก็ยังรู้จากเจ้าคงภายหลัง (เพราะผมยังคบหา อยู่กับมันจนบัดนี้)ว่าไม่มีใครรู้ว่าผีตนนั้นเป็นใคร แม้กระทั่งเจ้า ของเดิมของโกด้งก็ตาม เพราะตอนที่ยังไม่ได้ขาย ก็ยังไม่มีเรื่อง อะไรเกิดขึ้นเลย ยกเว้นแต่สิ่งแปลกๆ อย่างเดียวคือ โกด้งหลัง นั้นไม่เคยมีของหาย ถึงจะเปิดประตูทิ้ง เครื่องดักฟังขนาดเล็ก ไว้บางทีเคยเห็นร่องรอย ว่าถูกงัด แต่ขโมยก็ทิ้งเครื่องมือเครื่องไม้เอาไว้เหมือนตกใจอะไร บางอย่างสุดขีดจนไม่มิสติจะเอาเครื่องมือทำมาหากินของตัวเอง ติดตัวกลับไปด้วยหลายครั้ง และภายหลังเมื่อการสร้างเขื่อนเต็ม โครงการมากขึ้น โกด้งเจ้าปัญหาก็ถูกรื้อหายไปไม่รู้ข่าวอีกอะไรก็ไม่ว่าหรอกครับขอเพียงอย่าได้เจอะได้เจอก้นอีกเลย เจ้าประคุณ

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น