คำแนะนำในการติดตั้งเครื่องดักฟังไว้ในบ้าน ตอนจบ

 แผ่นดินตรงที่ตั้งกรุงศรีอยุธยาแต่เดิมมาไม่ได้เป็นเกาะ เป็น แหลมยื่นออกไปทางทิศตะวันตก ด้านเหนือ ด้านใต้ ด้านตะวันตกของ แหลมนี้ จรดแม่นํ้าเจ้าพระยาสายเดิม ซึ่งไหลลงทางบางแก้ว ท้ายเมือง อ่างทองมาทางบ้านโพธี้สามด้น ลงทางหน้าวัดแม่นางปลื้ม ผ่านด้าน เหนือพระราชวัง ออกบรรจบแม่นํ้าน้อยที่หัวแหลม ลงทางหน้าป้อมเพชร เป็นแหลมมืแม่นํ้าล้อมสามด้าน เมื่อสมเด็จพระรามาธิบดิพระองค์ที่ (อู่ทอง) สร้างกรุง จึงให้ขุดคูด้านตะวันออกตั้งแต่รีมแม่นํ้าที่หัวรอหน้า ป้อมมหาไชย ลงไปบรรจบแม่นํ้าหน้าป้อมเพชร เรียกว่าซึ่อหน้า แต่นั้น มาพระนครศรีอยุธยาจึงเป็นเกาะมืนํ้าล้อมรอบ...จากนั้นพระเจ้าอยู่หัวแต่ละพระองค์ที่ทรงครองกรุงศรีอยุธยาก็ ทรงช่วยกันขุดคลอง ท่านละคลองสองคลอง แต่ต้องยอมรับท่านว่า ท่าน ทรงวางผังเมืองและสืบสานกันต่อๆ มาอย่างสมํ่าเสมอ จนกรุงศรีอยุธยา ถูกแบ่งเป็นตาราง (โบราณท่านว่าเป็นจัตุรัส) ด้วยคลองที่คู่ขนานกัน และตัดกันจนเกือบจะเป็น หรือเป็นมุมฉาก เพราะอยุธยาเป็นที่ลุ่มนํ้า ท่าน เลยขุดคลองให้นํ้าที่หลากมาจากเหนือนั้นลงไปอยู่ในคลองเสิย อยุธยาแต่ ก่อนนั้นทุกบ้านโดยเฉพาะข้าราชการต้องมีสวน นํ้า,ในคลองกืไปเลี้ยงผล หมากรากไม้ในสวน บ้านใครคลองไม่ถึงก็ขุดคูต่อจากคลองเข้าไปในสวน อย่างบ้านขุนรามเดซะ ที่อยู่ใกล้คลองฉะไกรใหญ่ (ปัจจุบันเรียกคลองท่อ) ท่านก็ขุดคู เข้าไปในสวนหลังบ้านท่าน คูนี้เองที่กลายเป็นหนทางให้เสมา ใช้เป็นทางลัดตัดตรงขึ้นห้องแม่เรไรบรรพซนในสมัยอยุธยาท่านฉลาด ที่ใข้คลองเป็นทางลัญจรด้วย เพราะท่านไม่มืรถ คลองจึงเกิดประโยซน์เป็นเอนกประการสองข้าง พระราซวังหลวง ท่านขุดคลองจากเหนือลงใต้ ขนานกันสองคลองคือ คลอง ฉะไกรใหญ่ (พอลงมาทางใต้เรียก คลองท่อ เดี๋ยวนี้ก็ดูถนนคลองท่อตาม แนวนั้น) อยู่แนวกำแพงต้านตะวันตก คลองฉะไกรน้อยอยู่ต้านตะวันออก (ตามแนวถนนปาตองหรือศรีสรรเพซร) ทั้งสองปลายคลองทะลุออก แม่นํ้ารอบกรุง จึงเป็นคลองยุทธศาสตร์อีกประการหนี้ง จากนั้นท่านตัด คลองขนานกับสองคลองนี้ เฉือนอยุธยาออกเป็นบั้งๆ เหมือนเราบั้งปลา จะทอด แล้วขุดคูตัดเชื่อมระหว่างกันอีกจนเป็นตารางหรือจัตุรัสตังกล่าวในเรื่องขุนดิกมีหลายฉากที่ตัวละครใช้ทางสํญ่จรทางนั้า ผมจึง จำเป็นต้องกราบเรียนท่านไว้ และตามแนวรีมคลองก็เป็นย่านบ้าน เป็น ตลาด คนเอาของมาขายก็มาทางนํ้า เครื่องดักฟังน้ำหนักเบา  เบาแรงในการขนส่ง ซึ่งสมัยนั้นมี แต่เดิน ยกเว้นแต่ช้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่ไปราขการ จึงนั่งเสลี่ยงคานหาม มองในมโนภาพแล้วเป็นดินแดนในฝืนของคนหลายคนทีเดียวโดยเฉพาะ นักสิงแวดล้อมส่วนทางบกนั้นก็มี ถนนหลวง หลายสายเหมือนกัน แล้วก็มีทาง รู้สิกว่าถ้าเป็นถนนจะกว้าง พูนดินขึ้นสูง บางแห่งก็ปูอิฐตะแคง ความกว้าง ก็มีตั้งแต่ สองวา, สามวา สำหรับมีการใหญ่ เซ่น เป็นถนนหลวงสำหรับ การเดินทัพ เวลาไปส่งทัพ หรือรับกองทัพ หรืองานพระราชพิธีต่างๆ จะ กล่าวถึงถนนนี้ ท่านบอกว่า«๓๒) ถนนสายนี้เป็นถนนใหญ่ตรงไปจากหน้าพระราชวัง ไปหัก % เลี้ยวที่มุมกำแพงพระราชวังด้านใต้หน่อยหนึ่ง แล้วเลี้ยวซ้ายตรงไปทาง ใต้ถึงประตูไชย  ดักฟังไร้สาย 'ซึ่งอยู่ริมแม่นั้าต้านใต้ (สุดถนนศรีสรรเพชร/ผู้เขียน)...แลในพระนครยังมีถนนริถนนขวางอีกหลายสาย ถนนเหล่านั้นพูนดิน ขึ้นเหมือนทางรถไฟ ตอนที่ดอนก็สูงราว ๓ ศอก ที่ลุ่มก็สูงตั้ง  ศอก หรือ กว่าก็มี กว้างราว ๒ วาบ้าง ๓ วาบ้าง กว่าบ้าง กลางปอีฐตะแคง

เครื่องดักฟัง

การผลิตเครื่องดักฟังที่สามารถพกพาได้ ตอนที่2

แต่เพราะแนวคิดที่แตกต่างจากผู้เป็นพ่อ ที่ต้องการให้เรอ แต่งงานกับคนที่พ่อแม่เลือกให้ คิม จึงชิงแต่งงานตัดหน้ากับแพ่นของ เธอซึ่งอยู่ในฮาร์วาร์ดด้วยกันเลียก่อนเมื่อผู้เป็นพ่อรู้ว่าเธอทำลิ่งที่เหมือนกับหยาม'นาหน้า จึงตัดสินใจ ตัดหางปล่อยวัด ส่วนเธอก็ใช้ชิวิตและทำงานในนิวยอร์กต่อไป แต่แล้ว ก็เกิดการหย่าร้างขึ้น จึงทำให้เธอกลับไปอยู่เกาหลี ในปีพ.ศ. 2531ลองเดือนกว่าที่พ่อตามหาเธอจนพบเพื่อของความช่วยเหลือ เพราะผู้บริหารไม่สามารถตกลงการเจรจาการค้ากับบริษัทอะไหล่รถยนต์ จากลหรัฐอเมริกา จึงมาตามให้เธอไปช่วยเพราะเห็นว่าพูดภาษาอังกฤษได้แต่คิมมืเงื่อนไขต่อรอง โดยหากว่าเธอประลบความสำเร็จในการ เจรจา เธอจะขอเงิน 1.2 ล้านเหริยญไปทำธุรกิจค้าปลีก ผลของการเจรจา ก็เป็นไปอย่างชื่นมื่น เพราะ คิม ใช้ชีวิตการทำงานและวัฒนธรรมการ ทำงาน รวมถึงเคยทำการเจรจาแบบชาวอเมริกันมานาน จึงอ่านกลยุทธ์ การต่อรองของบริษัทอเมริกันออก และช่วยเจรจาจนสำเร็จได้ในที่ลุดเมื่อเธอสร้างผลงานให้พ่อได้ประจักษ์ ก็ถึงเวลาที่เธอจะทวงขอ เงินของพ่อ ซึ่งก็ได้รับตามที่ได้ตกลงกันไว้ คิม ตัดสินใจเปีดธุรกิจ ค้าปลืกตามที่เธอพูด แต่การค้าปลีกนี้แตกต่างจากธุรกิจทั่วไป เพราะเป็น การ'จำหน่ายสินค้าแบรนด์เนมหรูหรา'ในเกาหลี'ใต้ ไม่ว่าจะเป็น กุบชี อืฟว์ แซงตั โลรองต่ ฯลฯ
เหตุที่เธอเลือกทำธุรกิจแบรนด้หรูหราในเกาหลี ก็เพราะเห็น ช่องทางจากการที่เกาหลีใต้เปิดรับวัฒนธรรมต่างชาติมากขึ้นในปีพ.ศ. 2531 จากการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคเพราะการที่เธอถูกพ่อกีดกันการเรียนรู้ทางด้านธุรกิจมา ตั้งแต่ยังเด็ก และถึงแม้จะเป็นเด็กแต่เธอก็ยังพอรับรู้ว่าที่ บ่อยครั้งพ่อจะทำธุรกิจภายใต้เงื่อนไขของการจ่ายใต้โด็ะ เพื่อ ให้ธุรกิจต่าง ๆ บ่ระลบความสำเร็จไต้โดยง่ายซึ่งนี่เองที่เป็นแรงผลัก'ดันให้เธอต้องสร้างธุรกิจ ภายใต้นโยบาย ที่แตกต่างจากผู้ชายทำธุรกิจ นั่นก็คือ "จะต้องทำธุรกิจอย่างตรงไปตรง มา ดักฟังโทรศัพท์มือถือ " ไม่ยอมรับ  ดักฟังราคาถูก และไม่ยอมให้มีการคอรัปชั่นเกิดขึ้นเด็ดขาดโลกของธุรกิจฟ'รึยบเสมือนโลกของการ'แข่งขัน,1น เกมกีฬา ส่วนนักธุรกิจคือนักกีฬา" เมื่อเป็นเช่นนี้ อุปกรณ์ฟังเสียงนำเข้า คู่แช่งทางธุรกิจจึงรอยู่มากมาย และนักธุรกิจทุกคนก็จะไม่ลามารถหลีกหนีการแข่งขันเพื่อความเป็นหนึ่งได้ เลย เพราะหากไม see laser lighting display. For,แข่งขัน ก็เหมือนกับการรอคอยความล้มเทลาใททา? ประกอบธุรกิจ"หากคุณผู้อ่านลองค้นหา ‘หัวใจ' แห่งความสำเร็จของนักธุรกิจ ผู้ประลบความสำเร็จในระดับโลก ก็จะพบได้ว่า พวกเขายึดถือแนวคิด คติพจน์ หรือแรงบันดาลใจ อย่างใดอย่างหนึ่งมาเป็นหลักในการดำเนิน ธุรกิจจนประลบความสำเร็จ ซึ่งดั,วอย่างแนวคิด คติพจน์ และแรงบัน- ดาลใจของนักกีฬา ที่ผู้เขียนจะขอนำมาเลนอให้คุณผู้อ่านในหนังลือ เล่มนี้ จะลามารถนำไปใช้เป็นแนวทางเพื่อที่จะยึดไว้เป็นกลยุทธ์ทาง การค้าได้ เข่น‘อัจฉริยะภาพและความสำเร็จนั้นมาพร้อมกับเหงื่อ ช็อตสุด- ยอดทุกช็อตที่คุณตีนั้น ล้วนเป็นช็อตที่คุณเคยตีมาแล้วนับร้อยๆ ครั้ง'นี่คือแนวคิดของ มาร์ตินา นาฟราติโล'วา นักเทนนิลอันดับต้นๆ ของโลกที่ลร้างขื่อเลืยงและผลงานเอาไว้มากมาย ซึ่งแนวคิดที่เธอยึด ถือนี้ แสดงออกความเชื่อของเธอที่ว่า "การที่คนจะประลบความสำเร็จ ได้ ไม่ใช่อยู่ที่พรสวรรค์ แต่อยู่ที่ความบุ่งมั่นทุ่มเทในการผึเกซ้อมครั้ง แล้วครั้งเล่าด้วยความตั้งใจจริงต่างหากเทการนำแนวคิดของ นาฟราติโลวา มาปรับใช้ให้เป็นกลยุทธ์ใน ทางการค้านั้น คุณอาจจะนำมาเปรีเทียบได้ฉับการประกอบธุรกิจเช่น ในแนวทางที่ว่า ไม่มีธุรกิจ ไหนทีจะประสบความสำเร็จ ได้อย่างง่าย ๆ แม้ธุรกิจนันจะเป็นธุรกิจเล็กๆ น้อยๆ คุณก็จะต้องพยายาม เอาใจใส่ และตั้งใจประกอบธุรกิจของคุณให้ดีที่สุด"การที่คุณนำแนวคิดทางเกมกีฬาของ นาฟราติโลวา มาปรับเป็น แนวคิดเพื่อใช้เป็นกลยุทธ์ในการประกอบธุรกิจนั้น จะทำให้คุณมืความ มุ่งมั่น และสร้างกำลังให้ตัวเอง จนสามารถประกอบธุรกิจด้วยความ อดทน ฝ่าฟันต่ออุปสรรคต่างๆ จนประสบความสำเร็จได้ในที่สุดปล่อยให้คนอื่นตื่นเต้นไป ผมจะเล่นอย่างที่ผมสบายใจ เวลา ที่ดู่แข่งตื่นเต้น เมื่อเขาประหม่า ก็จะเร่งจังหวะและพลาดไต้"คือแนวคิดที่ เรจจี แจ็กลัน ยอดนักเบสบอลชาวอเมริกัน ใช้ เป็นหลักแห่งขัยชนะที่ทำให้เขาผ่านขัยชนะมาแล้วนักต่อนัก ไม่ต่างจาก แนวคิดของ เวยป้ เกร็ดสกี นักฮอกกี้ระตับโลก ที่ยึดถือเป็นหลักเอาไว้ว่า

เครื่องดักฟัง

เครื่องช่วยฟังแบบคล้องหูที่สามารถใช้ได้สำหรับเด็กและผู้ใหญ่

หากคุณผู้อ่านคิดจะประกอบธุรกิจขึ้นมาสักอย่างหนึ่ง หรือลอง ย้อนมองกลับไปในช่วงที่คุณคิดที่จะประกอบธุรกิจ ย่อมหนีไม่พ้นหลักการ พื้นฐานของการประกอบธุรกิจ ได้แก่ ผู้บริโภค หรือกลุ่มเป้าหมายที่คุณ จะผลิตสินค้าหรือบริการ เพื่อจะได้ตอบลนองพวกเขาและตอบคำถาม ให้ได้ว่า พวกเขา "ต้องการอะไร"เหมือนกลยุทธ์ทางการค้า อุปกรณ์ช่วยฟังราคา ที่ทำให้ สตีฟ เคล ประสบความ สำเร็จมาแล้ว แม้ในวัยเด็ก เคล จะเกิดในครอบครัวชาวอเมริกันที่ยาก จน ต้องเร่ขายใบบอกรับสมาชิกนิตยสาร ควบคู่กับการขายนํ้ามะนาว เพื่อเลี้ยงชีวิต เพื่อให้ได้มืกินอิ่มท้องเพราะยึดกิอคติ "จงมุ่งมั่นต่อไป" ทำให้ เคส เก็บหอมรอมริบ เงินทุนจากการรับจ้างทำงานต่างๆ จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน นำมาเป็นทุนในการสร้างธุรกิจของตนเองให้เกิดขึ้นเพียงแต่ เคล ไม่รู้ว่า เขาจะประกอบอาชีพหรือทำธุรกิจใน ลักษณะใด จึงต้องใช้เวลาในการแสวงหาพอลมควร โดยไม่ลิมหลักการ พื้นฐานสำคัญของการประกอบธุรกิจที่ว่า "ผู้บริโภคต้องการอะไร?"หากคุณผู้อ่านศึกษาอัตชีวประวัติของผู้ประสบความสำเร็จทาง ด้านธุรกิจ จะพบว่ามีนักธุรกิจประเภทหนึ่งที่มักจะก้าวสู่ความยิ่งใหญ่ริ่มต้นจากในรัฐมินนิโซตา และอ  ในระดับโลก นั่นก็คือ 'นักธุรกิจที่สร้างธุรกิจที่เป็นไปไม่ได้ ให้เกิดขึ้น ได้ อย่างเหลือเชื่อ'นักธุรกิจเหล่านี้อาจจะไม่มี 'ทุน" ประเภท เงินทองหรือสินทรัพย์ แต่ทุนที่พวกเขามีคือ 'จินตนาการ' ที่จะสามารถผลักดันและแปรเปลี่ยน สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้  ช่วยฟังหูตึง และ "ทำเงิน" เพื่อสร้างความสำเร็จอัน ยิ่งใหญ่ให้เกิดขึ้นได้ความจริงแล้วแม้ ไอน์สไตน์ กล่าวเอาไว้ว่า "จินตนาการสำคัญ กว่าความรู้" และคนอย่างไอน์สไตน์ ไม่ต้องการเรื่องเงินๆ ทองๆ การ ค้า หรือการใข้จินตนาการมาประกอบธุรกิจแต่นักธุรกิจส่วนใหญ่ แม้จะรู้ว่า "จินตนาการสำคัญกว่า ความรู้" พวกเขาก็ต้องการที่จะนำจินตนาการมาพัฒนาในการสร้าง รายได้ โดยอาศัยความรู้มาเป็นปัจจัย เพื่อพัฒนาสร้างธุรกิจจาก จินตนาการให้เกิดขึ้นได้จริง หากคุณต้องการประกอบธุรกิจใดๆ ก็ตาม ต้องรู้ว่า ''จะเอา อะไรมาขาย' 'จะขายอะไรให้ตรงกับกลุ่มลูกค้าของคุณ" หรือ "รู้ว่าผู้ บริโภคต้องการอะไร" เมื่อนั้นก็ถือว่าธุรกิจของคุณประสบความสำเร็จไป แล้วครึ่งหนึ่งจากนั้นคุณต้องโน้มน้าวให้ลูกค้าเห็นคุณค่าความพอใจที่เกิดขึ้น ต่อผลิตภัณฑ์ หรือบริการของคุณ ซึ่งคุณจะต้องมีทักษะในการนำเสนอ ผลิตภัณฑ์ และสรุปคุณภาพของผลิตภัณฑ์หรือสิน ขายเครื่องช่วยฟัง ค้านั้นอย่างสั้นๆ แต่ ครอบคลุมให้ได้ใจความ ทำให้ลูกค้ารู้ว่าผลิตภัณฑ์ของคุณดีอย่างไร เข่น มีความทันสมัย ปลอดภัย เป็นมิตรต่อสิ'งแวดล้อม มีคุณภาพสูง แต่ราคาไม่แพง หรือมีการรับประกันคุณภาพผลิตภัณฑ์หรือไม่เป็นการสร้างภาพลักษณ์ ภาพพจน์ และตรายี่ห้อให้ติดอยู่ในใจ ของลูกค้า ซึ่งจะทำให้ลูกค้าเกิดความเชื่อมั่นในตัวผลิตภัณฑ์ และเกิด การซื้อผลิตภัณฑ์อย่างต่อเนื่อง ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีต่อคุณและธุรกิจของ คุณนั่นเอง

เครื่องช่วยฟัง

ครูเอได้สอนนักเรียนที่แห่งหนึ่งซึ่งทำให้เด็กคนนั้นเรียนรู้ได้ตัวเอง

“เวลานี้ข่าวปรากฏทั่วไปโดยการเขียน การพูดตลอดจนทำเป็น รูปการ์ตูนว่า ข้าพเจ้ากำลังต่อคุ้กับหลวงประดิษฐ์ หรือข้าพเจ้ากำลังถูก ทาบทามให้คืนดีกับหลวงประดิษฐ์บ้าง ข่าวดังกล่าวนี้ข้าพเจ้าขอแถลง ว่าไม่ได้เกิดจากตัวข้าพเจ้าหรือเกี่ยวข้องไปจากตัวข้าพเจ้าแต่ประการใด ข้าพเจ้ายึดหลักความยุติธรรม ศีลธรรม และกฎหมาย เป็นมติประจำตัว ข้าพเจ้าเท่านั้น...”“...สำหรับตัวหลวงประดิษฐ์นั้น เป็นมิตรร่วมชีวิตในการเปลี่ยนแปลง การปกครองกับข้าพเจ้ามา ซึ่งไม่มีอะไรเป็นศัตรูกับข้าพเจ้าในทางส่วนตัว เลย หลวงประดิษฐ์จะร่วมกับข้าพเจ้าได้หรือไม่ได้อยู่ที่เหตุการณ์ของบ้าน ดักฟังเสียง เมืองและตัวหลวงประดิษฐ์เอง แต่ไม่ได้มาจากข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้าเกิด มาเป็นคนไทยก็มีความรักชาติ หากจะมีสิ่งใดทำให้ชาติไทยร่วมรักสมัคร สมานกันได้ ซึ่งจะเป็นกำแพงกั้นความฉิบหายมาสู่ชาติไทยแล้ว ข้าพเจ้าก็ เพียงปฏิบ้ติทุกทาง คอมพิวเตอร์ และอิข้าพเจ้าปฏิบ้ติต่อชาติไทย ไม่มีหน้าที่ปฏิบ้ติเพื่อพรรค ใดพวกใด และก็ไม่มืหน้าที่จะทำลายพรรคใด พวกใด ตลอดจนคนใดให้ ฉิบหายไปโดยปราศจากความเป็นธรรม”จอมพล ป. พิบูลสงคราม บริหารประเทศชาติมาหลายปี โดยเฉพาะ ปี ๒รr๙©-๒<r๙๔ รัฐบาล1ได้ปราบปรามผู้ที่มืความคิดเห็น1ไม,ลงรอยกับ รัฐบาลอย่างกว้างขวาง นายทหาร นักการเมือง นักหนังสือพิมพ์ ถูกลอบ ทำร้ายและถูกยิงทิ้งเป็นจำนวนมากนอกจากนี้ยังได้เกิดการกบฏขึ้นมามากมาย อาทิ กบฏเสนาธิการ กบฏแบ่งแยกดินแดน กบฏวังหลวงแล้วแต่จะกล่าวหากัน แต่ในที่สุด รัฐบาลจอมพล ป. ก็รอดปลอดภัยจากสองเสือที่คุ้มกันบัลลังก์นายกฯ คือพล.อ.สฤษดิ้ ธนะรัชต์ และพล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์ถึง1วันที่ ๒๙ มิถุนายน  เครื่องติดตามในรถยนต์ ๒<r๙sr กลุ่มทหารหนุ่มซึ่งส่วนใหญ่เป็น ทหารเรือ อันประกอบด้วย น.อ.อานนท์ ปุณฑ่ริกาภา ผู้'บังคับกองหทู่รบ น.ต.มนัสจารุภา ผู้บังคับการเรือรบหลวงรัตนโกสินทร์น.ต.ประกาย พุทธารี กรมนาวิกโยธิน น.ต.สุภทร ตันตยาภรณ์ กรมนาวิกโยธินบุคคลตังกล่าวได้จัด “ขบวนการกู้ชาติ” ล้มรัฐบาลจอมพล ป. ซึ่ง ขณะนันท่านจอมพลประกอบพิธีเรือขุดแมนฮัตตันที่ท่าราชวรดิษฐ์มีบรรดา ทูตานุฑูตประเทศต่างๆ มาร่วมงานมากมายน.ต.มนัส จารุภา ได้นำหน่วยรบจำนวนหนึ่ง แต่ละคนติดอาวุธปีน กลแมนเสน วางกำลังโอบล้อมและกำลังส่วนหนึ่งจู่โจมเข้ากุมตัวจอมพล ป. พิบูลสงคราม และนายทหารคนสนิทอีกสองคน นำตัวไปกักขังไวิใน เรือรบหลวงศรีอยุธยาวันรุ่งขึ้นที่ ๓๐ พฤศจิกายน ฝ่ายรัฐบาลด้วยการประสานกำลังทั้ง ตำรวจ ทหารบก ทหารอากาศสามารถปราบปรามฝ่ายกบฏอย่างราบคาบ เครื่องบินได้ทิ้งบอมบ์เรือศรีอยุธยาที่มีจอมพล ป. เป็นตัวประกัน และจมลงในที่สุดผู้ที่'จะบรรยายเหตุการณ์ตอน'นี้1ได้ดีที่สุด อุปกรณ์ฟังเสียง  ก็เห็นจะเป็นจอมพล ป. พิบูลสงคราม ผู้ถูกจับกุมเป็นตัวประกันนั่นเอง...พอเดินมาจวนถึงบันไดลงท่าราชวรดิษฐ์ทางฝังพระนคร มีนายทหาร เรือคนหนึ่ง (ภายหลังทราบว่าเป็น น.ต.มนัส ลูกพระยาปรีชากลยุทธ ผู้ บัญชาการทหารเรือรบ แรกเมื่อเปลี่ยนการปกครอง ๒<r๗*)วิ่งผ่านข้าพเจ้า ไปหาสิงห์โตแล้วปลดอาวุธในมือถือปีนกลกับปีนพก ๑ กระบอก แล้วก็

เครื่องดักฟัง

ข้าวของเครื่องใช้ควรเก็บรักษาให้ดีเพราะมันทำให้สะดวกต่อการใช้งาน

ชาติ และจะใช้เป็นสารวัตรทหารในเวลาฉุกเฉิน เป็นกำลังอีกแรงหนึ่งด้วยการติดต่อกับสหปรรซาชาติส้มพันธมิตรในการดำเนินการติดต่อกับสหประชาชาติลัมพันธมิตรนั้นทางฝ่าย รัฐบาลและตัวผมทำไปด้วยความลำบากมาก เพราะญี่ปุนคอยจ้องมองเรา ทุกผีเก้าว ผมจึงได้คิดว่าจะได้ติดต่อตกลงเป็นขั้นๆ ไป แต่ต้องเริ่มทำงาน จริงๆ จังๆ เมื่อได้วางแนวทหารจวนจะเสร็จ และเมื่อฐานทัพที่เพชรบูรณ์ เสร็จใช้งานได้บ้างแล้วด้วย อุปกรณ์ติดตามนำเข้า  ขั้นแรกคิดไว้แต่ตอนต้นสงครามแล้วว่าเมื่อ ญี่ปุนไล่กองทัพไทยขึ้นไปทางแคว้นยูนาน เช่นเดียวกับทหารฝรั่งเศสใน อินโดจีน ผมได้ติดต่อไปเราจะต้องขับไล่ญี่ปุนจากฐานทัพซึ่งอยู่ทางเหนือ ภายใต้ความคุ้มครองของกองทัพพายัพ ผมพอใจที่จะถูกขับไล่ไปอยู่ทาง เหนือ เพราะจะได้มีโอกาสติดต่อกับนอกประเทศได้สะดวก เมื่อถึงเวลา อันควร เมื่อทางผู้บังคับบัญชาทหารในกองทัพพายัพแจ้งมาว่าสามารถ ติดต่อกับกองทัพจีนได้แล้วผมจึงได้อนุมิติ และสั่งไปให้เจรจากันในแคว้น ยูนาน มี พล.ต.หาญสงคราม พ.อ.หลวงเดชประติยุทธ และ พ.อ.เนตร เข มะโยธิน เป็นหัวหน้าแรงเฉพาะ พ.อ.เนตร เขมะโยธิน เป็นหัวแรงในการ ทำงานนี้ภายในผลแห่งการประชุม เราได้ปรับความเข้าใจต่อกัน และแลกข่าวซึ่งกัน และกันเป็นประจำ รายงานนี้ผมได้สั่งให้อธิบดีกรมตำรวจเก็บไว้ทั้งสิ้น ข่าวนเครื่องยนต์ ใน ที่ผมจัดส่งไปให้กองทัพจีน มีแจ้งตำบลแจ้งกำลังทหารญี่ป้นในประเทศไทย และใกล้เคียง ได้ส่งรายงานเหตุการณ์ที่ได้รับจากนักเรียนและข้าราชการ ที่กลับจากญี่ปุนไปให้เสมอ โดยใส,ซองให้ พล.ท.วิชิต สงคราม ส่งไป ให้หัวหน้าติดต่อกับแม่ทัพจีน ระหว่างที่ได้ทำการติดต่อนี้ เราให้ข้าวสาร ยาควินินและอาหารกระป้อง ซึ่งบางครั้งผมได้สั่งให้ส่งไปเองจากกรุงเทพฯการประชุมตอนหลังๆ นี้ เราได้แถลงว่าฝ่ายไทยจะส่งข้าราชการ ชั้นรัฐมนตรีไปประชุมกับผู้แทนอังกฤษ-อเมริกา และจีนที่จุงกิง ผมได้พูด กับ พล.ต.อ.อดุลย์เดชจรัส และท่านผู้นี้เป็นผู้อาสาเป็นผู้แทนไปประชุม ให้ เราได้ตกลงกันแล้ว แต่บังเอิญต้องออกจากตำแหน่งเสียก่อน การส่ง พล.ต.อ.อดุลย์เดชจรัส ไปประชุมกันอังกฤษ-อเมริกา และจีนที่จุงกิงจึง ต้องเลิกล้มไปในที่สุด  เครื่องดักฟัง คิดแผนไว้ว่าเมื่อทหารเข้าประจำที่ตามคำสั่งเรียบร้อยแล้ว ก็จะได้ติดต่อขอความช่วยเหลือต่อรัฐบาลสหประชาชาติลัมพันธมิตร ต่อ ไปตามระเบียบด้วยเหมือนกัน ต่อจากการส่งรัฐมนตรีไปประชุมที่จุงกิงนั้นทาร เตรียมรบญี่ป่นโนขั้นสุ ดท้ายเมื่อผมเห็นเป็นโอกาสอันเหมาะที่จะสร้างฐานทัพ สำหรับเตรียม รับรบกับญี่ปุนในชั้นสุดท้ายได้แล้ว เพราะเห็นได้ว่าณี่ปุนอ่อนกำลังลงไปมาก ถึงเราจะแข็งมือเอาบ้างญี่ปุนก็คงไม่กล้าหักหาญต่อประเทศไทยได้ นอกจากนันกองทัพภาคพายัพได้ดำเนินการเจรจากับแม่ทัพจีนที่ประจัน หน้ากันอยู่ จนมีความเข้าใจและสนิทสนมกันดีพอแล้ว รู้ทางปฏิบ้ติว่า ประเทศไทยจะเตรียมรบกับญี่ปุนอย่างไรเพื่อให้ได้ผลดี ผลจึงลงมือสร้าง ฐานทัพขึ้นที่จังหวัดเพชรบูรณ์และสร้างทางให้สามารถติดต่อระหว่าง กรุงเทพฯ-ลำปาง ตลอดไปจนถึงติดต่อกับกองทัพจีนในยูนานได้เพื่อว่าเมื่อ ลงมือรบกับญี่ปุน เราจะได้กลับหน้ากองทัพทางเหนือเข้าล้กับณี่ปุนทางใต้ ได้สะดวก โดยยึดเล้นทางหลักกรุงเทพฯ-ลำปาง ผ่านเพชรบูรณ์เป็นเส้นทาง เคลื่อนที่ได้ ตกลงวางแผนเตรียมการ โดยให้กองพลที่ ๑ ซึ่งอยู่ในกรุงเทพฯ ยกออกมาตั้งอยู่ตอนของกรุงเทพฯ ล้อมกรุงเทพฯ ไว้และให้กองพลที่ ๑ นี้ เป็นกองหน้า กองทัพที่ ๒ เตรียมวางแนวไปตามแนวแม่นํ้าปาลัก ตั้งแต่ แก่งคอย-สระบุรีถึงท่าเรือมีกองหนุนตั้งเรียงรางขึ้นไปนับตั้งแต่ลพบุรีขึ้น ไปถึงชัยบาดาลและเพชรบูรณ์ เหนือขึ้นไปจากนั้นเรามีกองทัพพายัพ ทำ หน้าที่ปลดอาวุธญี่ปุนที่ลำปาง และเชียงใหม่ ดักฟังมือถือ  และให้กองทัพพายัพเป็น กองหนุนกองทัพที่ ๒ เพราะเกรงว่าญี่ปุนจะส่งกำลังขึ้นมาช่วยจาก อินโดจีน และมลายู เหนือขึ้นไปหลังจากกองทัพพายัพ เราได้ตกลงเปิดให้ กองทัพสหประชาชาติลงมาช่วย ส่วนกำลังทางอากาศของเรามีน้อย และ เครื่องบินที่มีอยู่ก็ไม1ดีพอ ผมจึงได้แจ้งขอกำลังจากแม่ทัพจีนขึ้นไป ซึ่ง แม่ทัพจีนก็ได้ตกลงแล้วที่จะช่วยให้เป็นผลสำเร็จ เมื่อแผนการยุทธกับญี่ปุน เป็นดังนี้ทางสายจากชัยบาดาลไปเพชรบูรณ์และจากหล่มลักไปอำเภองาว ที่จังหวัดลำปาก กับการสร้างฐานทัพที่เพชรบูรณ์จึงเป็นงานสำคัญยิ่ง และ เป็นงานขั้นสำคัญของชาติด้วย ถ้าทางสายนี้และฐานทัพที่เพชรบูรณ์เสร็จ

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ระบบการทำงานของอุปกรณืไร้สายส่วนใหญ่จะใช้สัญญาณเป็นตัวกำหนด

^วงเข้าปี ๒๔๔๗ สงครามโลกครั้งที่ ๒ เริ่มส่อเค้าว่า ฝ่าย สัมพันธมิตร จะเป็นผู้ชนะ ด้านยุโรปฝ่ายนารี!เริ่มถอยจากประเทศ ที่ยึดครอง การรบด้านตะวันออกนายพลเม็คอาเธอร์โจมตีญี่ป่น อย่างไม่ปรานี
ขณะที่กองทัพพระเจ้าจักรพรรดิเริ่มถอยนั้น จอมพล ป. พิ!5]ล สงครามได้พิจารณาสถานการณ์ทั้งตะวันตกและตะวันออก ช่วยฟังราคาถูก โดยละเอียด ลออแล้ว ได้ลงความเห็นว่าเยอรมันและญี่ปุนต้องปราชัยแน่นอน!ดังนั้นจอมพล ป. ก็เริ่มวางแผนการต่อต้านณี่ปุนขึ้นทันที โดยจะ เอาจังหวัดเพชร!5]รณ์เป็นฐานทัพอันสำคัญในการต่อต้าน และเพื่อให้เป็น ไปตามแผนการ รัฐบาลได้เสนอร่าง พ.ร.บ. กำหนดระเบียบราชการบริหาร นครเพชร!5]รณ์ พ.ศ. ๒(red เข้าสภาผู้แทนฯ ปรากฏว่าฝ่ายรัฐบาลพ่ายแพ้ฝ่ายค้าน หรือแม้แต่ฝ่ายรัฐบาลเองก็ ยังไม่ออกเสียงให้ คือ รัฐบาลแพ้ไป ๑๒ คะแนนวิกฤตทางการเมืองยังไม,หมด อีกสองวันต่อมารัฐบาลจอมพล ป. ได้เสนอ พ.ร.บ.สร้างพุทธมณฑลสระบุรี พ.ศ. ๒C(ะ๗ ปรากฏผลจากการ ลงคะแนนลับรัฐบาลแพ้โหวตเพียง ๒ คะแนน คือ ร:๑ ต่อ ๓๙สาเหตุที่รัฐบาลพ่ายแพ้เซ่นนี้ก็เนื่องจากจอมพล ป.องหูขอ ไม่สามารถให้ ความกระจ่างแก่สภาฯ ได้ เพราะเป็นนโยบายลับไม่ต้องการให้ญี่ปุนระแคะ ระคายในเรื่องนี้นั่นเองเมื่อสภาผู้แทนราษฎรไม่รับหลักการแห่งพระราชกำหนดทั้งสอง ฉบับ จอมพล ป. จึงขอลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ในวันที่ ๒ร: กรกฏาคม ๒sr«r๗ โดยคาดหวังว่าพระวรวงค้เธอพระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพ อาภา ประธานผู้สำเร็จราชการจะทรงยับยั้ง หรือไม่สภาผู้แทนฯ อาจซาว เสียง ให้ท่านกลับมาอีกครั้ง แต่จอมพล ป. คิดผิด!พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา แม้ทรงไม,ยอมเซ็นอนุมัติให้จอมพล ป. ลาออกจากคณะรัฐบาล กลับส่งเรื่องมาให้ประธานสภาชาวเสียงก่อน ว่าจะตั้งใครเป็นนายกรัฐมนตรีแทนเรื่องไม่ง่าย... เครื่องขยายเสียง สภาไม,ยอมชาวเสียง?!ประธานผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จึงทรงเซ็นอนุมัติให้จอมล ป. พีบุลสงครามพ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีหลังจากพระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภาเซ็นอนุมัติแล้วได้ลี้ภัยทางการ เมืองมาอยู่ทำเนียบท่าช้างวังหน้า โดยมีหลวงนาวาวิจิตรส่งทหารเรือจำนวนหนึ่งมาอารักขา เพื่อให้พระองค!ต้ปฏิบัติหน้าที่โดยไม1ต้องเกรง การคุกคามใดๆอย่างไรก็ตาม เมื่อมีการสมัคสรรหานายกรัฐมนตรีคนใหม่ของสภา ผู้แทนก็มีผู้เสนอ1ซื่อ'จอมพล ป. เข้ามาอีก โดยมีผู้เสนอชื่อพระยาพหลพล พยุหเสนาผลการลงคะแนนเสียงปรากฏว่า พระยาพหลฯ ชนะด้วยคะแนน (ร๑ ต่อ ๑๙ คะแนนแต่พระยาพหลฯ กำลังปวยเป็นอัมพาตรักษาตัวอยู่ที่วังปารุสกวัน และขอถอนตัวจากการเป็นนายกรัฐมนตรีเรื่องกลับไปสู่สภาซาวเสียงหานายกรัฐมนตรีอีกครั้งหนึ่ง!คราวนี้อีกเช่นกัน...จอมพล ป. พิบูลสงครามถูกเสนอชื่อขึ้นอีกครั้ง แต่คู่ต,อแป็นนายควง อภัยวงต้ แต่สมาชิก ส.ส.เกรงว่านายควงจะส์ใม่ ไต้ จึงมีการเสนอชื่อ พล.ร.ท.หลวงสิทธุ้'สงครามชัย เครื่องช่วยฟังนำเข้า  เข้าแช่งชันอีกคนหนึ่ง เป็นการตัดคะแนนของจอมพล ป.ผลการลงคะแนน นายควงไต้ ๖๙ เสียง จอมพล ป. ไต้ ๒๒ เสียง และ พล.ร.ท.หลวงสิทธ์ฯ ไต้ ๘ เสียงแต่มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง นายควง อภัยวงต้ ผู้ไต้รับเลือกเป็น นายกรัฐมนตรี กลับปวยนอนให้หมอฉีดยาอยู่ที่บ้านและนอนชมเพราะพิษ ไข้ซึ่งเจ้าตัวก็ยังงุนงงไปหมดจากบันทึกตอนหนึ่งในหนังสือ “ชีวิตของข้าพเจ้า” ของนายควง อภัย'วงค่โ ไต้เล่าถึงสถานการณ์ช่วงนั้นว่า...“ผมขอเรียนด้วยความสุจริตใจว่า ที่เขามาเกณฑ์ให้ผมเป็นนายก

เครื่องช่วยฟัง

นักเรียนส่วนใหญ่ชอบใช้เครื่องจับผิดกับเพื่อนๆร่วมชั้นเรียน

(จากบันทึกของท่านจอมพล ป. พิบุลสงครามระบุว่าญี่ปุนยื่น csr ข้อ แต่ท่านจำได้ ๓ ข้อเท่านั้น)
“ขอให้ข้าพเจ้าไปปรึกษาคณะรัฐมนตรีในข้อเสนอของท่านดูก่อน” จอมพล ป. กล่าวกับ6คูตญี่ปุน
แต่ทางฑูตยื่นคำขาดมาทันที “เราต้องการคำตอบของท่านจอมพล ดักฟังไร้สาย ” “ถ้าเช่นนั้น ขอให้ข้าพเจ้าออกไปจากห้องนี้สักครู่” จอมพล ป. ต่อรอง แต่ฑูตญี่ปุนไม,ยอมให้จอมพล ป. ไปไหน ต้องการคำยืนยัน “จอมพลเป็นหัวหน้ารัฐบาล จอมพลต้องตกลงได้เดี๋ยวนี้”จอมพล ป. เดือดปุดฃึนเสียงบอกไปว่า “ท่านจี้บังคับข้าพเจ้าเกิน ไปแล้ว”ฝ่ายฑูตและทหารญี่ปุนพากันฮึดฮัดโยนกระดาษสัญญาลงพื้นบาง และสมบัติทางเคมีโด คนทำเป็นชักดาบซายูไรเข้าๆ ออกๆ เหมือนเป็นการข่มขู่ แต่ในที่สุดก็ยอม ให้จอมพล ป. ออกจากห้องไปประชุมคณะรัฐมนตรีในคณะรัฐมนตรียังคงแบ่งเป็นสองฝ่ายเหมือนเดิม ฝ่ายแรกเห็นด้วย กับนายปรีดี คือประเทศไทยควรต่อต้านญี่ปุนให้ถึงที่สุดโดยคาดหมายว่า ฝ่ายสัมพันธมิตรจะเป็นฝ่ายชนะ ไทยก็ไม่ต้องเป็นผู้แพ้สงครามแต่จอมพล ป. กลับเห็นว่า คำว่า “ผู้” นั้น เราจะต้องมาพิจารณาดู ว่าควรจะทำการต่อสู่หรือไม่ ถ้าผู้จะผู้ด้วยวิธีใด...แต่ถ้าจำเป็นแล้วจะต้องผู้ กันแหลก ไม่มีใครในโลกนี้กลัวใคร แต่ถ้าเกี่ยวกับประเทศ เกี่ยวกับเอกราช อธิปไตย เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของปวงซน มันต้องพิจารณาให้ลึกซึ้ง อุปกรณ์ติดตามจิ๋ว  ไม่ว่าจะเป็นทัศนะของนายปรีดื หรือทัศนะของจอมพล ป. ใครจะ ผิดใครจะถูก...อนาคตเท่านั้นเป็นผู้ตัดสิน!เพลิง ภผา in ๕๑ ในที่สุดก็ลงเอยที่ว่า ไทยร่างสัญญาใหม่ คือให้ญี่ปุนผ่านไปโดยไม่ ต้องทำสัญญา และไม่ต้องประกาศสถานะสงคราม ๓!]นให้คำมั่นปฏิญญา ด้วยว่าจะเคารพ'บูรณภาพและอธิปไตยของไทยจากนันคำสังของจอมพบ ป. พิบูลสงคราม ในฐานะผู้บัญชาการ ทหารสูงสุดมีออกไปยังทหารหน่วยต่างๆ ที่ทำการยันกองทัพญี่ปุนว่า...ให้ระงับการต่อต้าน ปล่อย'ให้ญี่ปุนผ่าน1ไป ขณะนี้รัฐบาลกำลัง เจรจาอยู่”ได้คืบจะเอาศอก...ณี่ปุนบีบรัฐบาลจอมพล ป. ให้เป็นพันธมิตรร่วม รบ แต่ไต้รับการคัดค้านจากคณะรัฐมนตรีไทย โดยเฉพาะนายปรีดี พนม ยงค์ไม่เห็นด้วยกับการประกาศสงครามกับพันธมิตร ญี่ปุนเลยบีบจอมพล ป. ให้มีการปรับปรุงคณะรัฐมนตรี เอาคนที่ญี่ปุนไม่ชอบออกไป เอาคนที่ ญี่ปุนชอบเข้ามาดังนั้น'นายปร็ดี พนมยงค์พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงการคลัง ไปรับตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน นายวิลาศ โอสถานนท์ ถูกปลดจาก ตำแหน่งรัฐมนตรีและอธิบดีกรมโฆษณา และมิการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ขายจีพีเอส ชุดใหม่ในวันที่ ๒๑ ธันวาคม ๒ arcะ' ๕วันที่ ๒๕ มกราคม ๒๔^๕ ประเทศไทยประกาศสงครามกับ สัมพันธมิตรอย่างเป็นทางการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ถูกญี่ปุนยึดใช้เป็น สถานที่กักกันประชาชนของประเทศคู่สงครามเมื่อรัฐบาลจอมพลป.ประกาศสงครามเป็นทางการทำให้ผู้รักชาติ รักเอกราช ไต้รวมตัวจัดตั้ง “ขบวนการเสรีไทย” เป็นขบวนการใต้ดินต่อ ต้านญี่ปุน แกนนำของขบวนการนี้ได้แก่ นายปรีดี พนมยงค์ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช นายเตียง ศิรีฃันต์ เป็นต้น

เครื่องติดตามตัวบุคคล

บริษัทแม่ได้ทำการปลดพนักงานรายวันออกไป30เปอร์เซ็นต์เพื่อลดค่าใช้จ่าย

หักหญ้าหาของป่าแถวนั้นมาประทังชีวิต คนงานส่วนใหญ่เริ่มไม่ พอใจ หาว่าเรางุบงิบร้บเงินจากนายจ้างมาแล้ว ไม่ยอมจ่ายพวก เขา คนงานที่เชื่อใจเรามีน้อยน่าใจหายและแล้วคืนหนึ่งดำก็มีอาการแปลกๆ ขึ้นมาอีกครั้งจู่ๆ เขา ก็เกิดตัวสั่น,พบ ๆ ขณะที่เรากำลังจะลงมือกินข้าวเหนียว ผิวเนื้อ ของเขาเริ่มดำคลํ้าขึ้นมาอีกครั้ง ดักฟังขนาดเล็ก  เขาหัวเราะเสียงดัง แต่เสียงที่ลอด ออกมาจากปากกลับเป็นเสียงผู้หญิง“ทำไมยังไม่ไปอีก ไปซะ ....ไปให้เร็วที่สุด และอย่ากลับ มาอีก’’ เสียงนั้นว่า แล้วชี้มือมาที่ข้าพเจ้า “โดยเฉพาะเธอ อย่า กลับมาอีก รีบกลับไป จะตามคุ้มครองให้ได้แค่ชายปาเท่านั้น” เสียงนั้นยํ้าอยู่หลายหน แล้วดำก็หงายหลังตึงสิ้นสติไปรุ่งขึ้นขณะที่เหตุการณ์กำลังอลเวงอยู่นั้นเอง นายจ้างดัวดี ของเราก็ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางความแปลกใจของทุกคน แต่ที่ น่าแปลกใจกว่านั้นก็คือเขาประกาศให้ข้าพเจ้าพลังงาน และสามีที่รับงาน จากเขาออกจากพื้นที่ หาว่ารับเงินจากเขาแล้วไม่จ่ายคนงานจน ทำให้งานไม่ก้าวหน้า ข้างตัวเขามีหัวหน้าคนงานคนใหม่มาด้วย และจะรับหน้าที่ต่อจากเรานับแต่รันนื้ไป ข้าพเจ้าฟังแล้วแทบเป็น ลมการตั้งใจมาทำงานทั้งหมดล้มเหลวด้วยนั้าใจของนายจ้าง  แล้ว ยังหาเรื่องให้เราเดือดร้อน เขาคงเห็นว่าเราเป็นฝ่ายคนงาน เห็น แก่คนงานมากเกินไป  อุปกรณ์ติดตาม จนทำให้เขาเสียประโยชน์เป็นแน่ ข้าพเจ้าโมโหเดือด ต่อว่านายจ้างด้วยถ้อยคำแรงๆ หลาย คำ ทั้งเขาและคนงานส่วนที่เชื่อนายจ้างทำท่าเหมือนจะเข้ามา กลุ้มรุมทำร้าย แต่สามีข้าพเจ้าและพี่น้องของเขาชักปีนขึ้นมาขู่ จึงทำให้พอมีช่องทางพูดตกลงกันได้เป็นอันว่านายจ้างพูดเอาความดีเข้าตัวจะยอมชดใช้ค่าแรง ที่เขาหาว่าเราอมให้คนงาน แต่พวกเราทั้งหมดไม่ได้ค่าแรงส่วน ที่เป็นของเราเลย สามีข้าพเจ้าไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด เพราะเขาต้องการออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดข้าพเจ้ากับสามีและพี่น้องของเขากับคนงานอีกกลุ่มซึ่งเป็น คนพื้นเดียวกับเราพากันเดินทางออกมาจากไร่อาถรรพณ์นั้น อาตัยเงินของคนงานที่ได้รับมาช่วยกันออกคนละเล็กละน้อย เหมารถกลับกันนั้นเลย เราแทบจะมากันแต่ตัว เพราะต้องทิ้งของ ไว้เยอะ  เครื่องดักฟังมือสอง ให้สะดวกและเบาตัวมากที่สุดก่อนจะเดินทางกลับ ข้าพเจ้าจุดธูปบอกลาหญิงสาวเจ้าที่ ขอให้เธอคุ้มครองให้เราเดินทางโดยสกัสดิภาพเราได้แต่กลับมาเลียแผลใจที่บ้าน ไม่นานเราก็หางานทำ กันได้อีก จนแทบจะลืมเรื่องเจ็บใจจากไร่เมืองกาญจน์สนิท แต่ว่า ไม่นานน้กเราก็ได้ข่าวจากที่นั้นอีก

เครื่องติดตามรถยนต์

นายจ้างคนหนึ่งได้ไปโอนเงินให้กับบริษัทหนึ่งที่เพื่อทำการสั่งของ

ที่ปลายตีนผม แล้วค่อยๆย่อตัวเหมือนนั่งยองๆยื่นมือมาข้างหน้า ผมคล้ายๆ จะโอบกอด ผมบนของเธอฟาดลงหน้าผม กลิ่นเหม็น ของซากศพหนึ่ง ผมทะลึ่งพรวดพราดตะโกนจนสุดเสียง เหยียบ ใครต่อใครที่นอนเรียง เครื่องติดตามระยะไกล กันเป็นตับแบบตะกุยตะกาย จากนั้นก็ล้ม หงายไปไม่รู้สึกตัวอีกเลยเหตุการณ์ผ่านไป 2 ชั่วโมง ผมรู้สึกตัวขึ้นเมื่อไฟฟ้าในห้อง สว่างไสว เห็นพ่อคำเมือง พ่อของคำแก้วนั่งพนมท่องคาถาอาคม อะไรก็ไม่รู้พึมพำอยู่คนเดียว มีพวกเราคนงานที่นอนในโกดัง ทั้งหมดล้อมรอบตัวผม พ่อคำเมืองถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็พูด ไม่ออก จะพูดไปก็กลับพวกที่เหลือจะนอนไม่หลับ ก็เลยผัดว่ารุ่ง เช้าค่อยเล่าตีกว่าตกลงคืนนั้นเลยไม่มีใครนอนลุกขึ้นมาก่อไพ่คุย กัน ไปจนฟ้าสางพอรุ่งขึ้นเมื่อกินข้าวกันเสร็จแล้ว ผมจึงเริ่มเล่าในสิ่งที่ผม เห็นเมื่อคืนให้เพื่อนๆ ฟัง ปรากฏว่าไม่ใช่ผมคนเดียวที่โดน มีคน งานใหม่ที่มาขออาศัยนอนโกตังหลังนี้อยู่สองสามคืนก็โดนเหมือน กันจนต้องเผ่นไปนอนหลังอื่นคนงานคนนั้นถูกปลุกขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกๆกลางดึก เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยีนอยู่ที่ปลายเท้าแต่งตัวอย่างที่ผมเห็น เธอยืนอยู่ชั่วครู่ ก็ฉุดมือคนงานใหม่เดินตามเธอลงไปอาบนั้าใน อ่างนํ้า คนงานใหม่เล่าว่าอังกฤษ เขาเห็นเป็นเวลากลางกันก็เลยเดินตาม ผู้หญิงคนนั้นไปเดินเรื่อยไปจนถึงริมนั้าไม่รู้สึกจนกระทั้งเท้าก้าว ลงนั้าเย็นเท่านั้นเขาก็เลยได้สติขึ้นทันที และท้นใดนั้นเองสิ่งที่เขา จีพีเอสมือหนึ่ง  เห็นเป็นกลางวันก็กลายเปีนกลางคืนที่มืดมิด ได้กลิ่นเหม็นซาก ศพไปทํ่วบริเวณที่เขายืนเขาตะโกนเรียกเพื่อนที่อยู่ในโกด้งให้ลง ไปช่วย คืนนั้นเป็นอันว่าเขาต้องไปอาศัยนอนที่โกด้งอื่นผมฟังแล้วสมองมึนซาไปหมด ไม่รู้จะตอบอะไรว่าอย่างไร รู้อยู่อย่างเดียวว่าวันนั้นจับไข้จนทำงานไม่ได้หัวหน้าคนงานหา คนมาทำงานแทนผม และวันต่อมาพ่อคำเมืองก็พาผมไปรดนํ้า มนต์สะเดาะเคราะห์ที่วัดป่าแก้ว เกือบเดือนจึงหายเป็นปกติผมไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น ไม่รู้ว่าใครจะโดนผีสาวตน นั้นหลอกอีกหรือเปล่า เพราะผมเองก็ขอลาออกสถานเดียว ไม่มี กะใจจะทำงานต่อไปอีก สภาพผีสาวที่น่ากลัวที่สุดยังคงติดตาผม จนขวัญผวาจริงๆ ครับถึงยังงั้นผมก็ยังรู้จากเจ้าคงภายหลัง (เพราะผมยังคบหา อยู่กับมันจนบัดนี้)ว่าไม่มีใครรู้ว่าผีตนนั้นเป็นใคร แม้กระทั่งเจ้า ของเดิมของโกด้งก็ตาม เพราะตอนที่ยังไม่ได้ขาย ก็ยังไม่มีเรื่อง อะไรเกิดขึ้นเลย ยกเว้นแต่สิ่งแปลกๆ อย่างเดียวคือ โกด้งหลัง นั้นไม่เคยมีของหาย ถึงจะเปิดประตูทิ้ง เครื่องดักฟังขนาดเล็ก ไว้บางทีเคยเห็นร่องรอย ว่าถูกงัด แต่ขโมยก็ทิ้งเครื่องมือเครื่องไม้เอาไว้เหมือนตกใจอะไร บางอย่างสุดขีดจนไม่มิสติจะเอาเครื่องมือทำมาหากินของตัวเอง ติดตัวกลับไปด้วยหลายครั้ง และภายหลังเมื่อการสร้างเขื่อนเต็ม โครงการมากขึ้น โกด้งเจ้าปัญหาก็ถูกรื้อหายไปไม่รู้ข่าวอีกอะไรก็ไม่ว่าหรอกครับขอเพียงอย่าได้เจอะได้เจอก้นอีกเลย เจ้าประคุณ

เครื่องติดตามตัวบุคคล

การไล่ล่าระหว่างตำรวจกับผู้ร้าย ตอน2

มันไม่อยู่ตรงที่รถควา คนงานไทยคนหนึ่งท่าทางหงุดหงิด หัวเสีย เขาพูดอังกฤษแบบกระท่อนกระแท่น บอกพวกเราว่าเขา เดินไปที่สำนักงานของไซด์ซึ่งอยู่ใกล้กับโรงอาหาร เห็นก้อนหิน ตั้งอยู่ที่ที่เคยเป็นโคกดินเขา เครื่องดักฟังราคาถูก ประกาศความตั้งใจว่าจะลาออกจาก งานไปจากที่นึ่ใหัเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าไม่มีอะไรเป็นอุปสรรค เขาจะเก็บข้าวของไปเสียแต่เช้านี้เลยไม่นานต่อมารถตำรวจคันหนึ่งตามด้วยรถไม่มีเครื่องหมาย อีก 2 คันก็มาถึงพร้อมกับนายตำรวจระดับสูงหลายคน ช่างภาพ ของตำรวจได้เอารูปที่เขาถ่ายไว้ตรงสถานที่เกิดอุบัติเหตุรถควา เมื่อวานมาให้พวกเราดู ปรากฏว่าไม่มีรูปก้อนหินอยู่ในภาพถ่าย เหล่านั้นเลยแม้แต่ภาพเดียวเมื่อรู้จากพวกเราว่าหินก้อนนั้นไม่ได้อยู่ตรงที่ตำรวจทิ้งไว้ แล้ว โดยที่พวกเราไม่มีใครไปแตะต้อง ตำรวจยิ่งเป็นงงหนักขึ้น ไปอีกเจ้าหน้าที่พานายตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งไปดูที่เกิดเหตุ ชี้ ใหัลูจุดที่รถบรรทุกลื่นจากไหล่ถนน จุดที่รถตกลงไปข้างล่าง และ รายงานถึงตอนที่พวกเขาเอารถสายตรวจลากก้อนหินออกจาก หน้าอกศพคนขับรถบรรทุกตำรวจเช่นเดียวกับตัวผม ตั้งข้อสงสัยแทนซาเนีย ตรงก้นว่าการที่ก้อน หิน ย้ายที่ได้นั้น อาจเป็นการเล่นพิเรนทร์ของใครสักคน โดยใช้ รถ ปีกอัพมาขนเอาไป แต่หินก้อนนั้นหนักมากไม่น่าที่แรงคน จะยก ขึ้นได้ ขนาดตำรวจ 5 คน ช่วยก้นเอาออกจากศพคน ตายย้งผสัก มันไม่เขยื้อน ตำรวจตรวจบริเวณโดยรอบอย่างละเอียด ก็ไม่พบร่อยรอยว่ามีการกลิ้งก้อนหินออกไป จากจุดที่ตำรวจ ลากออกจากศพแล้วบ่ายวันนั้นพวกเลิกงานเร็วกว่าปกติครึ่งชั่วโมง ผมแวะไป ที่โรงอาหารเพื่อหาเบียร์เย็นๆ ดื่มสักเหยือกก่อนกลับบ้าน จีพีเอสติดตาม    มีคนงานไทยกลุ่มหนึ่งอยู่ที่นั้นก่อนแล้ว คนที่แนะนำให้หาพระไทย มาทำพิธีก็อยู่ที่นั้นด้วยพอเห็นหน้าเขาผมเกิดอารมณ์ฉุนกึกขึ้นมาห้นที ผมตะโกน ด่าเขาว่าเปีนคนสร้างสถานการณ์ขึ้นเพื่อต้องการให้จ้างพระไทย มาทำพิธีล้างอากรรพณ์เขาตะโกนตอบผมเป็นภาษาไทยด้วยอารมณ์โกรธเช่นก้น ผมเดินเข้าไปหาเขาที่โต๊ะและง้างหมีดตะบ้น'ใส่หน้าเขาเต็ม เหนี่ยวโดยไม่พูดพล่ามทำเพลง เขาล้มควาลงไปที่พื้นก่อนจะลุก ขึ้นมาช้าๆ พลางใช้แขนเสื้อคอกลมปาดเลือดที่มุมปาก แล้วหัน เดินเช้าไปในครัวอย่างสงบ อึดใจต่อมาผมเห็นเขาโผนออกจาก ครัวพร้อมด้วยมีดหั่นเนื้อเล่มเขื่องในมือขวาสับตีนโลดลิ่วตรงมา ที่ผม แด่ก่อนที่เขาจะเช้าถึงตัว ดักฟังโทรศัพท์  ผมก็กระโจนขึ้นคร่อมมอเตอร์ใซค์ ที่จอดอยู่ใกล้ๆ แล้วบิดควันตลบเผ่นออกไปจากที่นั้นไม่คิดชีวิต หัวหน้าไซด์งานเห็นเหตุการณ์โดยตลอด แด่เขาก็ไม่ได้เช้า มาห้ามปรามหรือช้ดขวางวันรุ่งขึ้น เมื่อมาทำงานผมระวังตัวเต็มที่ ในโรงอาหารไม่มี คนเลย ยิ่งเพิ่มความกลัวว่าจะถกทำร้ายมากขึ้น

เครื่องติดตามรถยนต์

องค์กรมหาชนได้รับสปายเพิ่มหลายอัตราเพื่อสืบและค้าหาฝ่ายตรงข้าม

แฝงเร้นไปด้วย เงาฉาบสีดำ คนแล้วคนเล่าที่เข้ามาอยู่อาศัยมาพักพิง ณ ห้องนอนสีชมพู ในบ้านหลังนี้ที่เปรียบเหมือนวิมานดินแดนในเทพนิยาย กลับมีวิถีชีวิตที่มีอันเป็นไป พบจุดจบของชีวิตคนละรูปแบบ
หากคิดไกลไปกว่านั้น บ้านหลังนี้ เครื่องดักฟังทะลุกำแพง ต้องการปลูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นของ ขวัญของกำนัลพิเศษสำหรับผู้ที่จงรักภักดีต่อประเทศชาติ พระเจ้าแผ่นดิน และล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 ท่านทรงโปรดปรานคนดี และมุ่งหวังว่าจะให้กับ มหาดเล็กคนสนิทของท่านครอบครองแต่เพียงผู้เดียว ให้ทุกคนในครอบครัว ได้อยู่อาศัยพักพิง ขอให้มีความสุขในช่วงบั้นปลายชีวิตและให้ทั้งบ้าน พิษณุโลก บ้านนรสิงห์ บ้านมนังคศิลา ตกทอดแก่ทายาทรุ่นหลัง และเชื่อ เหลือเกินว่า พระองค์ท่านไม่ต้องการขายสมบ้ตินี้ตกทอดเปลี่ยนมือไปยังผู้ ใดผู้หนึ่งที่สำคัญ คนมืบุญญาธิการ มืบุญบารมีถึงเท่านั้น จึงจะได้ รับพระ ราชทานสินทรัพย์ส่วนพระองค์ และถือเป็นสิ่งที่สูงศักดิ้ คนที่บุญไม่ถึง พระ ราชทรัพย์ของพระมหากษัตย์ ย่อมมีเหตุอาเพศอยู่เรื่อยไปคนแล้วคนเล่า โดยเฉพาะ คนที่ประพฤติไม่ดี ไม,มีศีลธรรมประจำ'ใจ มีเจตนา ที่ คิดร้าย ต่อชาติบ้านเมืองหรือผู้อื่น หากเข้ามาอยู่ในดินแดนแห่งนี้ ซึ่งถือว่าแดน ศักดี้สิทธิ้จะพบกับความเป็นไป จีพีเอสบอกตำแหน่ง และแม้ว่าเป็นคนดี แต่บุญไม่ถึงก็ย่างกราย เข้ามาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ไม่ได้เช่นกันซาวบ้านย่านนั้นเล่าว่า ที่ดินและบ้านตรงนี้เป็นของสูง ใครที่บุญ ไม่ถึงอยู่ยากยิง เอาบ้านมาให้นักการเมือง ที่มืแนวทางโกงชาติโกงแผ่นดิน อยู่เสวยสุข หรือเอาบ้านหลังนี้เป็นแหล่งบัญชาการโกงด้วยแล้ว รับรองว่า อยู่ไม่ได้ อย่าลืมว่าล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 ท่านทรงมีเมตตา ตอบแทนความดี ของคน และเชื่อว่าพระองค์ท่านอยากให้ที่ดินและบ้านหลังนี้ อยู่ในมือของ คนดี ช่วยกันทำนุบำรุงชาติบ้านเมืองสืบต่อไป แต่ทุกวันนี้ ใครๆ ก็มาอยู่ แถมทำอะไรไม่ดีไว้ อย่าว่าแต่ล้น เกล้ารัชกาลที่ 6 เลย เจ้าที่ที่ปกปักรักษาสถานที่แห่งนี้ ก็ไม่สบายใจ ผีบ้านผีเรือนก็ไม่สบายใจ แต่ละคนที่เข้ามาถึงโดนอาถรรพ์เล่นงานเอา “เถาวัลย์แดงแปลกเหลีอเชื่อ บ้านหล้งใหญ่แท้ๆ น่าจะอยู่แล้วมีความสุขแถมใกล้ ที่ทำงาน ทำไมถึงอยู่กันไม่ได้” ชาวบ้านรายหนี้งพูดยํ้า!ที่สำคัญ เจ้าของบ้านเดิมในสํวนลึกๆ แล้ว ท่านคงไม่อยากขายท่าน อยากจะรักษาทรัพย์สมบ้ติของล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 เอาไว้เป็นอย่างดี เพราะ ทรัพย์สินเหล่านี้ ประมาณค่ามิได้ มีผลทางด้านจิตใจ ดักฟังรถระยะไกล  แต่ใครจะไปคาดคิด ว่า เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช มาเป็นระบอบประชาธิปไตย ทุกคนต้องอยู่แบบเท่าเทียม เสียภาษีเสียค่า ใช้จ่ายสูงทำให้ไม่สามารถดูแลได้ เพราะเชื่อว่าส่วนลึกแล้วการที่ท่านพา ครอบครัวอพยพเพราะหนีสงครามไปต่างจังหวัด ใครจะไปคาดคิดว่า ต่าง- ชาติกับนักการเมืองไทยจะเอาบ้านของท่านที่เป็นของรักของหวงไปใช้เป็นกอง บัญชาการประลานงานการ!’รบช้าศึก

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ประธานท่านหนึ่งได้สั่งเครื่องดักฟังไว้จับผิดภรรยา

นายกรัฐมนตรีบางคน ถึงกับวิบัติพังพินาศ ในพริบตา เพราะเงินที่ได้มา ต่างโกงกินเงินคงคลังแผ่นดิน คอร์รัปชนเอารัดเอาเปรียบประชาชน แทบทังสินนอกเหนือ จากเหตุผล แล้วก็ไม่มีเหตุผลอื่นใด เว้นเสียแต่ว่าบาง ความเชื่อได้มีการสืบค้นไปถึงต้นตระกูลหรือต้นวงค์ ของท่านเจ้าของเดิม คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงรักษ์รณเรศ  ขายเครื่องดักฟัง ชึ่งมีพระนามเดิมว่า “พระองศ์เจ้าไกรสร” เรื่องนี้ต้องย้อนทวนความในอดีต คือ บ้านพิษณุโลก หรือ เดิมชื่อบ้านบรรทมสินอุ เป็นคฤหาสน์คู่บุญกับตึกไทยคู่ฟัา หรือตึก ไกรสร หรือ นามเดิม บ้านนรสิงห์ ที่ปัจจุบันคือทำเนียบรัฐบาลที่ใช้เป็น สถานที่สำคัญในการบริหารบ้านเมืองมาจนถึงปัจจุบันนั่นเองหากโยงและนึกย้อนให้ดีแล้ว จะถึงบางอ้อ ... บ้านทั้งสองหลัง ล้น เกล้ารัชกาลที่ 6 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ยกให้ 2 พี่น้อง ตระกูลพึ่งบุญ หรือ 2 พี่น้อง ที่ทำหน้าที่เป็นมหาดเล็กรักษาพระองค์ใน สมัยรัชกาลที่ 6 แล้ว ทั้งบ้านพิษณุโลก (บ้านบรรทมสินอุ) และบ้านนรสิงห์ (บ้านไกรสร) บ้านทั้งสองหลังนี้ ถูกเกี่ยวโยงกับการเมืองแทบทั้งสิ้น กล่าวคือ บ้านพิษณุโลก ใช้เป็นบ้านพักรับรองนายกรัฐมนตรีไทยที่เข้ามาบริหาร ประเทศ และต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองคนสำคัญ บ้านนรสิงหํใช้เป็นทำเนียบ รัฐบาล หรือตึกไทยคู่ฟ้าบริหารประเทศในคราวเดียวกันเรื่องนี้กระมังที่ทำให้เกิดอาถรรพ์อย่างไม่รู้จบกับนักการเมืองที่คิดไม่ดี เพราะก่อนหน้าที่จะรับตำแหน่งจะต้องมีการถวายสัตย์ปฏิญาณกับพระเจ้า แผ่นดิน และมีการดื่มนํ้าสาบาน ว่าจะบริหารประเทศด้วยความชอบธรรม  จีพีเอสติดตามบุคคล ไม่โกงกินไม่คดโกงต่อชาติบ้านเมือง แต่นักการเมือง ทุกยุคทุกสมัยน้อยนัก ที่จะกระทำตามที่ได้ปฏิญาณหรือดื่มนํ้าสาบาน จึงมืความเป็นไปได้ว่าใครก็ตามที่กระทำผิดจะเกิดอาเพศ และมักอยู่ไม่ได้นาน นายก รัฐมนตรีบางคน ถึงกับวิบ้ติพังพินาศในพริบตา เพราะเงินที่ได้มาต่างโกงกิน เงินคงคลังแผ่นดิน คอร์รัปชั่นเอารัดเอาเปรยบประชาชนแทบทั้งสิ้นดังนั้นบ้าน ทั้งลองหลังที่เกี่ยวโยงกับการเมืองว่ากันว่ามีการสาปแช่งไว้จากเจ้าของเดิม หรือแม้กระทั้งบางกระแสบอกว่า เจ้าที่ที่นี่แรงหนักหนากว่าจะได้ที่ดินผืนนี้มา ต้องแลกด้วยเหงื่อและเลือดเนื้อใครประพฤติปฎิบ้ติไม่ดีบนที่ดินทั้งสองผืนนี้ จะพบกับความฉิบหายและอยู่ไม่ได้นานหากย้อนไปเมื่อครั้ง ที่ 2 พี่น้อง เจ้าพระยารามราฆพ หรือ หม่อม หลวง เฟ้อ พึ่งบุญ เจ้าของบ้านนรสิงห์หรือ ทำเนียบรัฐบาลปัจจุบัน กับ เจ้าพระยาอนิรุทธเทวาหรือหม่อมหลวงฟ้น พึ่งบุญ เจ้าของบ้านบรรทม ดักฟังระยะไกล  สินธุหรือบ้านพิษณุโลกในปัจจุบัน ว่ากันว่า ทั้งสองพี่น้อง ได้เคยทูลถวาย บ้านหลังนี้ให้กับรัชกาลที่ 7 สมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเพราะอ้างว่ารับ ภาระจ่ายค่าบำรุงรักษาไม่ไหว แต่พระองค์ทรงปฏิเสธแต่ท้ายที่สุด จอมพลป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรีสมัยนั้นได้ชื้อไว้ ทังสองหลังจากนัน รัฐบาลจอมพลป. ก็ใช้บ้านนรสิงห์เป็นทำเนียบ

เครื่องติดตามตัวบุคคล

องค์กรแห่งหนึ่งได้ส่งเครื่องติดตามไปยังยานอวกาศเพื่อคอยฟังเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น

ขับเคลื่อนสี่ล้อหรือไม่ก็รถสำหรับลากจูงไม้ซึ่งมีอยู่กลาดเกลื่อน เพราะสถานีที่พี่สำราญ1ไปประจำอยู่เขตแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่ง ประชาชนส่วนใหญ่จะเป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงหรือมอญ ภายในสถานีตำรวจ จะมีกำลังเพียง 40 นายซึ่งแต่ละคนเมื่ออยู่นานๆ เข้าก็แต่งงานแต่งการมี ครอบครัว มีทีทางทำมาหากิน อุปกรณ์ดักฟังราคาถูก  สร้างหลักฐานที่มั่นคง ทำให้ถูกมองจากคน ภายนอกว่าเป็นผู้มีอิทธิพลแต่จริงๆ แล้ว ส่วนมากจะไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเข้าใจ แต่จะว่าไม,มีอิทธิพลเลยก็ใช่ทีอีกทั้งยังเป็นเล้นทางผ่านของขบวนการค้ายาเสพ- ติดทำให้บางคนแสวงหาผลประโยซ'น์ให้กับตัวเอง สร้างฐานะจนรี่ารวย พี่สำราญ อยู่ที่สถานีแห่งนี้ได้ไม่นานก็แต่งงานอยู่กินกับพี่บังอรซึ่งเป็นบุตรสาวของผู้ใหญ่ บ้านในเขตนั้น ทั้งสองครองรักกันอย่างมีความสุขหากไม่เกิดเหตุการณ์ที่ สำคัญเกิดขึ้น ซึ่งแทบจะทำให้พี,สำราญเสียผู้เสียคนวันหนึ่งทางหน่วยเหนือได้มีหนังสือยํ้าเตือนมายังสถานีว่าระยะนี้ ยาบ้า ระบาดหนักให้ทางสถานีจัดกำลังเราระวังเพราะเขตรับผิดชอบของสถานีนี้เป็น เลันทางลำเลียงยาเสพติดที,สำคัญให้ทำการปราบปรามและจับกุมอย่างเด็ดขาด ซึ่งขณะนั้นพี่สำราญมีหน้าที่อยู่ชุดปราบปรามอย่าเสพติดประจำสถานี มีนาย ตำรวจยศร้อยตำรวจเอกก้องภพแมกนีเซียมอดีตตำรวจตระเวนชายแดนซึ่งได้โยกย้ายข้าม กองบัญชาการมาดำรงตำแหน่งรองสารวัตรสืบสวนประจำสถานีนี้เป็นหัวหน้าชุด มีกำลังทั้งหมด 6 คนวันหนึ่งชุดจับกุมของพี่สำราญได้จับกุมชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง คนหนึ่งได้ยาบ้าประมาณ 10,000 เม็ด จึงได้ใช้วิธีการสอบสวนตามยุทธวิธีของตำรวจ สอบสวนนายเชอะ ผู้ต้องหารายนีเพือขอความร่วมมือ เกลียกล'อมอยู่ หลายชั่วโมงกว่าผู้ต้องหารายนี้จะให้ความร่วมมือเมื่อทราบรายละเอีดยเรียบร้อย แล้ว ผู้กองก็รายงานให้ผู้บังคับบัญชาทราบ เมื่อได้รับไฟเขียว อนุญาตให้ ปฏิบัติการได้ จึงได้ประชุมวางแผนอย่างรัดกุม โดยผู้กองก้องภพหัวหน้าชุดได้ คัดเลือกเจ้าหน้าที่สายตรวจมาเพิ่มอีก 10 คน  เครื่องจีพีเอสระยะไกล โดยคัดเลือกจากตำรวจที่มี ประสบการณ์พอสมควร มีความคล่องแคล่วว่องไว เพราะการปฏิบัติการใน ครั้งนี้อันตรายมาก กำหนดนัดส่งของจากคำบอกเล่าของ นายเซอะ ผู้ต้องหา จะมืขึ้นเร็วๆ นี้ แต่ไม่ทราบวันนัดส่งที่ชัดเจน แต่ได้รับการยืนยันอย่างหนักแน่น จากนายเชอะ อีกภายในวันหรือสองวันที่จะมีการส่งมอบยาบ้าล๊อตใหญ่ ขอให้ ทุกคนเตรียมพร้อมไว้ให้ดีสองวันต่อมาโดยไม่ทราบผู้กองก้องภพใช้วิธีใดได้เรียกกำลังที่จัดเตรียมไว้ ให้มารวมกำลังกันที่สถานี ทุกคนกระเหี้ยนกะหือเพราะทราบค่อนข้างแน่ชัดว่า จะต้องเป็นปฏิบัติการดั่งที่ประชุมแน่นอนเมื่อทุกคนมารวมกันครบครั้นแล้วผู้กอง ก็เริ่มชี้แจง“เราจะแบ่งกำลังทั้งหมดออกเป็น3ส่วนส่วนแรกมีพี่สำราญเป็นหัวหน้า นำกำลังไปอีก 4 นายชุ่มบริเวณด้านซ้ายของถนนที่เราจะเข้ารับส่งของ ส่วนที่สอง พี่หมานนำกำลัง 4 นายเช่นกันไปชุ่มด้านขวามือของจุดรับส่งของ ส่วนที, 3 พี่นพ นำกำลัง 3 นายประจำอยู่ในรถผมจอดรอห่างๆ คอยฟังวิทยุไว้ให้ดี หาก มีอะไรผิดพลาดต้องรีบเข้ามาเสริมทันที ส่วนผมละพี่สวัสต์ จะนั่งรถยนตํไปกับ นายเซอะ เผื่อไปรับของทุกคนเข้าใจที่ผมบอกหรือเปล่า หรือใครมีอะไรสงลัย ให้ถามมาได้” เงียบ ทุกคนเข้าใจและไม่มีอะไรจะสอบถาม“ถ้างั้นเลิกประชุม อย่าลืมนะทุกคนระวังตัวไว้ไห้จงหนักอย่าประมาท เป็น อันขาด ผู้ร้ายมีอาวุธร้ายแรง และก็ระวังยิงกันเองด้วย ดูวิถีกระสุนให้ดี และที่ สำคัญจุดชุ่มโป่งทั้งสองจุดอย่าให้ใครเห็นเป็นอันขาดเที่ยงคืนของคืนนั้นชุดชุ่มโป่งของพี่สำราญและชุดของพี่หมานก็ได้ รับคำลังให้นำกำลังไปจุดชุ่มโป่ง เพี่อฝังตัวไว้ล่วงหน้า โดยนำรถยนต์จอดไว้ห่าง จากจุดนัดพบประมาณ 1 กม.แล้วเดินเท้าต่อไปยังที่หมายโชคดีที,สองข้างทาง เป็นปารกทึบง่ายต่อการชุ่มอำพรางตัวทุกคนสีหน้าเต็มไปด้วยความมุ่งนั่น แต่ง กายชุดรัดกุมมีอาวุธปีนเล็กยาวประจำตัวคนละกระบอกพร้อมกระสุนเต็มอัตรา ทุกคนมีเปัสนามคนละ 1 เครื่องดักฟังในรถยนต์  ใบภายในบรรจุอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการดำรงชีพ ในปา เพราะทุกคนไม่อาจจะทราบได้ว่าจะถึงเวลาปฏิป่ตการเมื่อไหร่ เวลาใด คืนนั้นอากาศหนาวมาก บุหรี่ก็สูบไม่ได้ เพราะผู้กองสั่งห้ามเด็ดขาด ยุงก็เยอะ แตกต้องทนเพี่อความสำเร็จของงานในส่วนชุดเคลื่อนที่เร็ว กับปลอมตัวเป็นชาวไร่ บรรทุกต้นข้าวโพดอยู่ และแวกใกล้เคียงไม่ไกลจากจุดนัดหมายมากนัก แต่ละคนทำตัวกลมกลืน เหมือนชาวบ้านได้อย่างแนบเนียน เราทุกคนรอคอยด้วยความกระวนกระวาย จนกระทั้งได้ยินเสียงสัญญาณวิทยุรับ-ส่งเครี่องเล็กๆ ตังขึ้นเป็นจังหวะ ซึ่งเป็น รหัสตามที่ตกลงกันไว้ ซึ่งรหัสตังกล่าวแสดงว่าชุดรับของ ของผู้กองออกเดิน ทางผ่านจุดของชุดเคลื่อนที่เร็วมาแล้วให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ครู่หนึ่งก็

เครื่องติดตามตัวบุคคล

พระพุทธศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดี

ทางด้านริยะกับเพื่อนๆ เมื่อได้ยินมารดาตะโกนบอก ริยะจึงได้บอกกับ เพื่อนๆ ว่า “เอ้ย! พวกเราเลิกเหอะ แม่เป็นห่วง ขึ้นเรือนแพหาอะไรกินกันดีกว่า” ซึ่งเวลาขณะนั้นเป็นเวลาพลบคา มองเห็นสิ่งรอบข้างรำไรๆ ประกอบกับสายนำ  เครื่องติดตามราคาถูก ที่สะท้อนแสงไฟเป็นริ้วๆ เสียงหริ่งเรไรต่างร้องระงม เมื่อริยะหันไปมองเพื่อนๆ อีกครั้งก็เห็นเพียงเงาตะคุ่มๆ กำลังว่ายนำตามเขามา แต่ท้นใดนันทองซึงว่าย น้ำอยู่หลังสุดก็ได้ตะโกนร้องว่า“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ช่วยที ไม่Iอะไรมาดึงขา” ตะโกนเสร็จร่างของ ทองก็ผลุบๆ โผล่ๆ แล้วก็จมหายไปกับสายน้ำ ริยะใจหายวาบ นึกถึงคำมารดา ที่ว่า“พลบคั๋าแล้วนะเดี๋ยวผีจะดึงขา” จึงตะโกนร้องเสียงหลง“ไอ้ทอง!ไอ้ทอง! จากนั้นทุกคนก็รีบว่ายตรงไปยังจุดที่ทองแร่อัลคามันไทด์จมหายไปช่วยกันด้นหาแต่หาอย่างไร ก็ไม่พบ จ้อยถึงกับปล่อยโฮออกมา “ฮือ ฮือ ฮือ” ไอ้ทอง! ฟูลออรีนโธ่ไม่น่าเลย เพิ่งจะ เห็นกันอยู่หลัดๆ” พลันทั้งหมดก็ได้ยินเสียงๆ หนึ่งด้งขึ้นที่เรือนแพ“อ้าว เอ้ย! พวกเอ็งยังไม่ขึ้นมาเรือนแพอีกหรือไง เดี๋ยวผีก็ดึงขาหรอก” ทุกคนหันไปตามเสียง ตะโกนเกือบจะพร้อมกันว่า “ไอ้ทอง” จ้อยหันหน้ามา มองริยะ ถามว่า“เอ้ย! ไอ้ยะทำไมไอ้ทอง มันถึงเป็นผีเร็วนักวะ เพิ่งจะจมนํ้าหายไปเมื่อ ด!ะกึ๋นเอง”ริยะจึงตอบว่า“มึงแหกตา^ให้ดึซิไอ้จ้อย ดักฟังไร้สาย  ผี เผอ ที่ไหน เห็นหรือเปล่า มันนั่งหัวเราะ พวกเราอยู่นั่น ไอ้ทองมันหลอกเรา เดี๋ยวเถอะ พ่อจะถีบให้ตกแพเลย” ริยะพูด อย่างหมั่นไล้ เมื่อถึงแพทุกคนขึ้นเรือนแพเรียบร้อยแล้ว ทองก็ถามว่า“พวกเอ็งหาอะไรกันมืดคาไม่ยอมขึ้นมาจากนั่า เดี๋ยวผีก็ดึงขาหรอก”พูด จบทองก็หัวเราะอย่างขบขัน แต่ทุกคนไม,ขำด้วยท้นใดนั้น “ผลั่ก ดูม” เสียง แรกเป็นเสียงฝ่าเท้าของปานกระทบกับแผ่นหลังของทองและเสียงที่สองเป็นเสียง ร่างของทองร่วงหล่นน้า ท่ามกลางเสียงพูดด้วยความหมั่นไล้ของปาน พร้อม กับเสียงหัวเราะของกลุ่มเพื่อนๆยอม ท าย   “เอ็งลงไปหัวเราะในนํ้าให้พอ ไอ้ทอง ไอ้เวรเอ้ย เล่นอะไรพิเรนท์พวกเรา เป็นห่วงแทบตาย เสือกมานั่งหัวเราะเยาะอยู่ได้ ไปพวกเราเปลี่ยนเสื้อผ้า หา อะไรกินดีกว่า ปล่อยไอ้ทองให้มันปอดบวมตายอยู่ในนั่านั่นแหละ” พูดจบปาน และเพื่อนๆ ก็พากันไปผลัดเสื้อผ้าที่เปียกโชกไปด้วยน้า ท่ามกลางการร้องเสียง หลงของทอง“เครื่องจับสัญญาณระยะไกลเอ้ย พวกเอ็งจะไปไหน รอกูด้วย”ท่ามกลางแสงไฟสีขาวนวลสลัวๆ ซึ่งติดอยู่บนเพดานเหนือระเบียงหน้า เรือนแพเสียงพูดคุยประกอบกับเสียงหัวเราะซึ่งดังมาเป็นระยะๆของกลุ่มเพื่อนๆ ของ'ริยะ ซึ่งส่วนมากก็เป็นการพูดคุยกันเรืองลัมเพเหระ จนกระทั่ง

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ระยะสัญญาณจากเครื่องปล่อยและตัวรับห่างกันมากจำเป็นต้องมีจุดติดตั้งตัวปล่อยสัณญาณเพิ่ม

ทองบอกว่า “ไอ้ยะ ที่ข้ากับเพื่อนมาเที่ยวที่นี้ก็เพราะเราชอบธรรมชาติ และก้าวแรกที่พวกเรามาถึงพวกเราก็ล้,มนัสได้ถึงความอบอุ่น ธรรมชาติและก็ ความเป็นกันเอง ข้าว่านะพวกเราไปพักในเรือนแพกันดีกว่า ได้สัมผัสธรรมชาติ และก็อีกอย่าง พวกเราไม่ต้องไปกวนพ่อกับแม่ของไอ้ยะมันด้วย”ข้าเห็นด้วยกับไอ้ทองวะ” จีพีเอสราคาถูก  พักในเรือนแพนี่แหละสะดวกดี” จ้อยเห็น ด้วยกับความคิดของทอง จนนกอดที่จะพูดขัดคอขึ้นมาไม่ได้ “ไอ้จ้อย! รู้สึกว่า ไอ้ทองพูดอะไร เอ็งจะเห็นด้วยตลอดเลยนะ เอ็งไปเป็นคู่ขากับไอ้ทองมันเลยไป” ทุกคนหัวเราะยกเว้นจ้อยคนเดียวหัวเราะไม่ออก เมื่อถูกแวว พูดสวนกลับไปว่า“แล้วเอ็งละนก ถ้าเห็นด้วยก็เป็นคู่ขาไอ้ทองด้วยนะซิ” นกหัวเราะเบาๆ พูดว่า “ไม่ละ! ไอ้ทองมีเอ็งคนเดียว ก็แย่พอตัวอคู่แล้ว” จ้อยซึ่งอยู่ใกล้ๆ นก มลพิษทางอากาศอยู่แล้วก็เหวี่ยงโครมเข้าเบาๆ ที่ต้นขาเพื่อน แล้วทุกคนก็หัวเราะกันอย่างสนุก สนานริยะบอกเพื่อนๆ ว่า “ถ้างั้นเรารีบไปเก็บกระเป๋าลงไปที่เรือนแพเลยดีกว่า”เมื่อทุกคนหอบหิ้วกระเป๋าจะลงจากบ้านไปที่เรือนแพ ก็ได้ยินเสียงแม่ของรืยะ ด้งขึ้นแฝงด้วยความการุณย์ว่า“แม่นึกอยู่แล้วว่าคงไม่มีใครพักอยู่บนเรือนหรอก คงจะรำคาญคนแก่” “โธ่! แม่ครับ ไม่ใช่อย่างที่แม่เข้าใจนะครับ” ริยะรีบอธิบายกับมารดา มารดาของริยะหัวเราะขึ้นเบาๆ กล่าวว่าแม่!ตัวแต่ก้าวแรกแล้วหล่ะลูก ว่าพวกลูกๆ ไม่อยากรบกวนพ่อกับแม่ อยากพักผ่อนเพราะแม่กับพ่อก็!อยู่แล้วว่าลูกๆอยากจะผ่อนคลายความเครียด จากการสอบ แต่แมก!นะว่าพวกลูก ดักฟังระยะไกล ไม่เครียดหรอกเพราะน่าจะสอบผ่านทุกคน เพราะแม่เห็นแต่ละคนไม่มีใครเครียดสักคนเลย แม่ว่าทุกคนอยากมาฉลองที่ สอบผ่านมากกว่า” ริยะมองหน้ามารดาตัวเองอย่างสงสัย พร้อมถามว่า “นมf ได้ยังไงครับ” มารดาของริยะยิ้มให้เป็นจังหวะเดียวกันกับพ่อของริยะเดินเข้า มาพร้อมบอกว่า “ลูกลืมแล้วหรือว่า พ่อกับแม่เคยม่านชีวิตแบบลูกๆมาก่อนตาม สบายนะลูก สนุกกันให้เต็มที่ มีอะไรบอกพ่อกับแม่นะ” ทุกคนยกมือไหว้แล้ว พากันลำเลียงกระเป๋าและเครองใช้ที่จำเป็นมาเก็บไว้ที่เรือนแพท่ามกลางสายตา ที่มองดูทุกคนด้วยความเมตตาจากพ่อและแม่ของรียะเมื่อทุกคนนำสิงของเครื่องใช้ที่จำเป็นมาเก็บไว้ที่เรือนแพเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็เล่นนํ้ากันอย่างสนุกสนานจนพลบคา แม่ของรียะเห็นว่าทุกคนยังคง เล่นนํ้ากันอยู่ จึงตะโกนบอกลงมาด้วยความเป็นห่วงว่า“ยะ ยะลูก บอกเพื่อนๆ ของลูกเลิกเล่นน้ำได้แล้ว พลบคาแล้วนะ เดี๋ยวผี จะดึงขาเอา  เครื่องติดตามรถไร้สาย ”จังหวะเดียวกันกับพ่อของริยะ ผ่านมาได้ยินพอดี จึงตำหนิภรรยา ว่า “เอ๊ะ! คุณนี่ พูดอะไรไม่เป็นมงคลเอาซะเลย ผี เผอ ที่ไหนกัน”ก็ฉันเป็นห่วงพวกเขานี่” แม่ไม่วายย้อนบอก พ่อจึงได้พูดปลอบใจแม่ว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเขาหรอก พวกเขาโตแล้ว เราเข้าบ้านไปดูหนังดู ละครกันดีกว่า วันนี้มีละครเรื่องที่คุณชอบไม่ใช่เหรอ” พูดจบพ่อของริยะก็ชวน ภรรยาเข้าบ้านทันที



เครืองติดตามรถยนต์

การสร้างผลิตภัณฑ์ให้ออกมามีคุณภาพและทำยอดขายได้ดีในตลาดเศรษฐกิจ

“ไอ้เรื่องสวยงามนั้นข้าไม่เกี่ยงเอ็งหรอกตรัง แต่เอ็งลองคิดดู ค่าใช้จ่าย เท่าไหร่ แค่ค่าโดยสารไป-กลับกิปาเข้าไปเกือบจะสองพันแล้ว ไหนจะค่ากิน ค่า ที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นอีก เอ็งอย่าลืมนะโว้ยเรายังขอเงิน พ่อ-แม่ใช้อยู่เลย” ปาน อดที่จะขัดคอเพื่อนไม่ไค้แต่ยังไง สำหรับข้านะ ข้าคงไปไม่ไต้หรอก เงินข้าไม่พอจริงๆ  จีพีเอสติดตามรถยนต์ “ปาน ยอมรับในสถานะของตัวเอง เพราะที่บ้านปานค่อนข้างจะยากจน เพราะฉะนั้น เวลาใช้เงินเขาจะคอยระมัดระวังเป็นพิเศษ ปานจะไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหน เว้น แต่ลังสรรค่ในหมู่เพื่อนที่สนิทๆ เล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น“แบบปานพูดกิถูกนะ ข้าคนหนึ่งละที่เห็นด้วย เพราะพวกเราแต่ละคน ยังหาเงินใช้เองยังไม่ไต้ข้าว่าเราควรที่จะหาแหล่งท่องเที่ยวที่ไม1ไกลมากนักใกล้ๆ กรุงเทพฯ นี่แหละ หรือห่างจากกรุงเทพฯ กิไม่ควรจะเกินกว่า 100 หรือ 200 กม. กิพอ หรือเอ็งว่าไง ไอ้จ้อย นั่งเงียบเป็นเปาสากเชียว” นกหรือถวิลออกความเห็น พร้อมหันไปถามจ้อยเพื่อนรักสำหรับข้ายังไงกิไต้ แต่ถ้าให้ออกความคิดเห็นนะ สถานที่ท่องเที่ยว สวยงาม ไม่ไกลกรุงเทพมากนัก ที่พักและอาหารสะดวกสบายแล้วละกิรู้ลืกว่า จะมืที่นึงนะ” จ้อยหยุดเว้นระยะครู่หนึ่ง  บรรดาเพื่อนๆ เห็นจ้อยเงียบไปกิถามนกหวีด เกือบจะพร้อมๆ กันว่า“ที่ไหนวะ ไอ้จ้อย’’ จ้อยหัวเราะขึ้นเบาๆ พร้อมบอกว่ากิบ้านไอ้ยะ ที่เมืองกาญจน์ไงละ พวกเอ็ง'ว่าตามสเป็กที่เราตั้งกัน'ไว้ หรือเปล่าละ คอยฟังนะ ข้าจะแจงเป็นข้อๆ ให้พวกเอ็งที่ฉลาดน้อยกว่าข้าเล็ก น้อยฟัง ฟังนะโธ่! ไอ้ตรังที่บ้านเอ็งมีแม่นหรือเปล่าว,ะ กะอีแค่เรือนแพ เอ็งยังไม่รู้จัก เรียนมหาวิทยาลัย ได้ยัง1ไงว่ะ” ทองเขกกระบาลเพื่อนพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ดักฟังไรสายขนาดเล็ก  แต่ ยังไม่สิ้นเสียงหัวเราะ ทุกคนก็ได้ยินเสียงดัง “โปีก” ตามมาพร้อมกับเสียงของ ตรังที่ย้อนถามทองว่า“ไอ้ทอง! เอ็งก็ได้แต่หัวเราะเยาะข้า ข้ายอมรับว่าข้าไม่รู้จักเรือนแพ แล้ว เอ็งละเอ็งรู้จิก็ขันโตกหรือเปล่า”'ทองล่ายหน้า1โม่รู้จักก็เลยโดนตรังเขกกระบาลอีก โปิก พร้อมกับบอกกับทองว่า“ถ้าเอ็งไม่รู้จัก ก็ไว้วันหลังแล้วกันข้าจะอธิบายให้ฟัง เมื่อกี้ถือว่าเป็นค่า มัดจำก็แล้วกัน”ทุกคนได้ฟังแล้วก็หัวเราะอย่างขบข้นนี่คือลัมพันธภาพระหว่างเพื่อนฝูง ทุกคนเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพร้อมกัน เรียนปีเดียวกัน คณะเดียวกัน ถึง แม้แต่ละคนจะมาจากต่างถิ่นที่ห่างไกล แต่ทุกคนก็สามารถเป็นเพื่อนฝูง และ รักใคร่สามัคคีกันได้ เล้นแบ่งระหว่างภาคหรือจังหวัดไม่ใช่สิงที่สามารถจะปิด กั้นส้มพันธภาพระหว่างเพื่อนได้“เอ่ยๆ พอแล้ว อุปกรณ์ดักฟังมือถือ  อย่าเล่นกันมากเลยนี่ก็ใกล้สอบวิชาสุดท้ายแล้ว พวก เอ็งจะเอายังไงก็ว่ามาถ้าไม่มีข้าขอสรุปอีกครั้งนะปิดเทอมนี้พวกเราไปเที่ยวบ้าน ไอ้ยะกัน ไปพวกเราไปเข้าห้องสอบกันเถอะ” นกสรุปลันๆ แล้วเดินนำหน้า บรรดาเพื่อนๆ เข้าห้องสอบด้วยความมั่นใจหลังจากเข้าห้องสอบ รืยะเป็นคนแรกที่ออกมาจากห้องสอบ ชายหนุ่ม นั่งรอเพื่อนที,นั่งหินอ่อนหน้ามหาวิทยาลัย ครู่หนึ่งเพื่อนๆ ทั้ง 5 คนก็เดินออกมา จากห้องสอบ เท่าที่ลังเกตดู รู้สึกว่าทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่มีอาการเคร่งเครียด แสดงให้เหิน เมื่อทั้งหมดเดินมาถึงที่นั่งที่ริยะนั่งรออยู่ ทองเป็นคนแรกที่เอ่ย ถาม'รียะ'ว่า

เครื่องติดตามรถยนต์

เวลาเปิดทำการขององค์กรนักสืบและทีมงานสืบสวน

“เดี๋ยว! ที่จะไปโรงพยาบาล่รึเปล่า” ผมครุ่นคิดอยู่ครู่,หนึ่งบอกว่า “ไปซิ! แต่ขอพี่เคลียร์งานให้เสร็จก่อน ลุงจรกับป้าแจ่มสองคนนั้นคงจะทำอะไรไม่ได้ มากนักหรอก อาจจะกำลังสับสนเพราะเหตุการณ์มันเกิดขึ้นกะทันหันเหลือเกิน เราต้องไปช่วยแกหน่อย แกไม่ค่อยมีใคร”“ถ้าอย่างนั้น! พี่เรียกผมด้วยนะ ผมจะไปเป็นเพื่อน งานของผมเคลียร์ เรียบร้อยแล้ว เหลือแค่จัดเก็บลงในแป้ม”  จีพีเอสติดตามระยะไกล ผมพยักหน้า “ก้างนไปนั่งรอในห้อง ทำงาน เดี๋ยวพี่เสร็จแล้วพี่จะเรียกครับพี่” เดชารับคำลันๆครู่ใหญ่ ผมกับเดซาก็มาปรากฏตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จริงดังคาดคะเน ลุงจรและป้าแจ่มกำลังยืนร้องไหครั้าครวญอยู่หน้าห้องเก็บศพ ป้าแจ่มอยู่ในวง แขนของลุงจรที่ประคองกอดปลอบประโลม เมื่อเจอหน้าผมกับเดซาก็เรียกชื่อ ผมกับเดชาเบาๆ “ผมขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ...ที่พี่แม้นเขาจากไปเร็ว อย่างนี้...”“จ๊ะ” ป้าแจ่มรับคำน้ำเสียงลันเครือเต็มไปด้วยความโศกเศร้า “เพิ่งจะเจอหน้ากันเมื่อเช้านี่เองบอกว่าจะออกมาซื้อของให้ป้าก่อนสายๆ จะต้องรีบไปประชุมที่ อบต ป้าไม่ควรให้เขาออกมาคนเดียวเลย ถ้าป้าออกมา ด้วยคงจะไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น”“ป้าอย่าโทษตัวเองเลยครับ มันไม่ใช่ความผิดของป้าหรอก พี่แม้นแกไป สบายแล้วละครับ” ผมปลอบประโลมป้าแจ่มเบาๆ “แล้วป้าจะเอาศพไปไว้ที่ไหน หละครับนี่” ลุงจรหันมาบอกผมเบาๆ สายตายังไม่คลายจากอาการโศกเศร้า “คงจะต้องเอาไว้ที่บ้านชัก3วัน หรือ 7วันกิยังไม่แน่ใจ เพราะที่วัดศาลา ไม่ว่าง”“ถ้าตกลงตามนี้ เรองโลงศพและอุปกรณ์ตกแต่งบริเวณงานศพ ผม จัดการให้เองนะครับ ผมพอจะมีพรรคพวกอยู่บ้าง”“ขอบใจมากหลานเอ้ย ยังไงๆ คืนนี้กิไปงานศพ ดักฟังในรถยนต์ ไอ้แม้นมันด้วยนะ ทั้ง ลองคน” ป้าแจ่มบอกผมกับเดชาเสียงสันเครือ“ครับป้า งั้นผมกับเดชาไปติดต่อเรื่องโลงศพก่อนนะครับ”และแล้วคืนนั้นงานศพของแม้นกิถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย มีดอกไม้สด ประตับประดาโลงศพอย่างเรียบๆ มีไฟกระพริบดวงเล็กๆ แต่จำนวนมากดวง สลับกันส่องแสงเป็นจังหวะ บริเวณผนังบ้านมีผ้าม่านขวางกั้นเอาไว้เป็นฉาก มีพวงหรีด 3-4 พวงแขวนอยู่ข้างๆ พระภิกษุ 4 รูปกำลังนั่งสวดพระอภิธรรม สำเนียงเสียงอักขระภาษาบาลีทอดยาวประสานกันอย่างเป็นจังหวะดูสงบเยือก เย็น แต่เมื่อเหลียวมองไปรอบๆ บริเวณบ้านที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อย จำนวนมากจนดูมืดครีมไปทั่วบริเวณ และเมื่อความมีดมีดมาผสมผสานกับ แสงสว่างที่มีอยู่เพียงน้อยนิดของแสงนีออนจำนวน 2-3 ดวง ทำให้มองดูสลัวๆ เห็นกิ่งไม้น้อยใหญ่เคลื่อนไหวไปมาเป็นเงาตะคุ่มๆ คล้านๆๆ กับคนหลายคน เครื่องยนต์1jzกำลังหยอกล้อกัน ผมละสายตาจากที่กำลังมองพระสวดหันมาสบตากับเดชา กิเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เดชาหันมามองผมเช่นกัน ผมเห็นเดชากลืนนั้าลาย ลงคอเอือกใหญ่ ผมได้แต่ส่งสายตาปลอบขวัญ แล้วทันทีที่พระสวดจบ จะเป็น อุปาทาน หรืออย่างไรไม่ทราบ ผมรู้ลีกว่ามีลมกรรโชก'รูบเข้ามาพัดพาเอากลิ่น เหม็นสาบอย่างรุนแรงจนไม่สามารถทนได้ต้องรีบใข้มีออุดจะ)กเอาไว้อย่างรวดเร็ว ผมเหลียวมองรอบตัว ขนลุกเกรียว บอกไม่ถูกกว่าความรู้สิกนี้เภิดจากอะไร อุปกรณ์ดักฟังราคาถูก  จน กระทั้งแขกเหรื่อทยอยกันกลับผมจึงขอตัวกลับเช่นกันป้าแจ่มจับมือผมบอกว่า“พรุ่งนี้อย่าลืมมางานศพอีกนะ พ่อหนุ่ม” ผมยิ้มให้ปลอบใจ “ครับป้า! ผมจะพยายามมาทุกๆ คืน ถ้าไม่ติดธุระ ผมลาละครับ” แล้วผมกับเดชาก็ ขอตัวกลับที่พักและคืนต่อมาผมกับเดชาก็ไปงานศพของพี่แม้นเช่นเดิมโดยไม่มีอะไร เกิดขึ้น จนกระทั่งล่วงเข้ายู่คืนที่ 3 เย็นวันนี้เดชารอผมอยู่ที่หน้าสำนักงานเมื่อ เจอหน้าผมก็บอกว่า



เครื่องติดตามรถยนต์

การวางรากฐานให้กับนักสืบรุ่นใหม่

ตั้งใจแบบนี้บุญมาเลย เราก็'โปกรวดนํ้า กำนันบอกว่าบางคน ทำบุญแล้วไม่อยากกรวดนํ้า อันนั้นถือว่าเห็นแก่ตัวเลยค่ะ อย่าเก็บบุญ เอา'ไว้คนเดืย'ว ต้องเผื่อแผ่ให้คนอื่นด้วยโดยเฉพาะเจ้ากรรมนายเวรทั้ง หลายของเรา  คนเรามีเจ้ากรรมนายเวรทุกคน มากบ้างน้อยบ้าง  ดักฟังมือถือ แต่ การทำบุญแล้วกรวดนั้าให้เจ้ากรรมนายเวรนั้นจะมีผลดีกับคนทำมาก ที่สุด ทั้งได้บุญทั้งได้ลดบาปกรรมลงไป หากกรรมน้อยๆ เจ้ากรรม นายเวรจะปล่อยเรา หมายถึงอโหสิกรรมให้เราได้ง่ายๆ เราก็ลดกรรม ลง เบาบางลงเห็นไหม เวลาเราไปทำบุญใจลบายขึ้นไหมล่ะ นั่นคือ เราได้บุญแล้วนั่นเองบาปบุญและบาปกรรมมีจริง ทุกคนต้องเชื่อ เพราะหากไม่เชื่อ คุณจะต้องมีเจ้ากรรมนายเวรไปจนตาย คือหากยังไม่ตายเราก็ยาก ลำบากในการดำเนินชืวิตนั่นเองมีเพื่อนคนหนึ่งซึ่งอยู่ในกลุ่มที่เคยไปทำบุญร่วมกันกับพวกเราใน ตอนแรกๆ แต่ตอนหลังๆ นึ่ไม่ชอบไปด้วยและไม่ยอมที่จะไปด้วยคน หนึ่งแถมยังบอกเราว่าทำบุญสูญเปล่า เราไม่อยากทำแล้ว ยิ่งทำยิ่งจน เห็นไหมตั้งแต่ ทำบุญกับเธอฉันแย่ลงทุกครั้ง ทุกวัน ตอนนี้แทบจะไม่มีกิน คราวต่อไป เธอไม่ต้องมาชวนฉันไปทำบุญอีกนะอ้าวทำไมเป็นแบบนั้นไปได้ เราก็ไปบอกสมคิดเธอก็บอกว่า จีพีเอสไร้สาย  ที่จนลงไม่ใช่เพราะบุญทำให้จน เธอทำตัวเองมากกว่า เธอต้อง ขยันมากกว่านี้ บุญจะช่วยได้อย่างไรหากเธอเอาแต่นอนแล้วก็เล่นไพ่ อีกอย่างหนึ่งก็คือ บางทึกรรมเก่าเรายังบดบังมากอยู่ต้องอดทน รอบุญ และต้องขยันทำบุญ ไม่งั้นกรรมจะตามมาทัน มันจะมีทั้งกรรมเก่ากรรม ใหม่ แต่บุญช่วยได้ ลดกรรมได้เชื่อเถอะตอนแรกไม่ค่อยเชื่อ ไม่ยอมทำบุญไม่ว่าจะที่ไหนกับใคร ดีว่า ลูกลาวของเธอคนนั้นเป็นคนดี พยายามบอกให้แม่ทำบุญเสมอ พาไป ส่งที่วัดทุกวันพระ ซื้อดอกไม้และสิ่งของทำบุญให้และบอกว่าเวลา ทำบุญเสร็จแล้วให้กรวดนํ้าให้เจ้ากรรมนายเวรเพราะรักและเกรงใจลูก ทำให้เธอทำตามลูกและเพื่อนอีก หลายๆ คนที่เชียร์ให้เธอคนนั้นสร้างบุญลดล้างกรรม เธอคงมีกรรมไม่ มาก เพราะระยะหลังก็หันมาทำบุญกุศลเป็นประจำและเธอก็  ดักฟังในรถ บอกว่าทำบุญทึไรใจมันปีติ มันเหมือนบุญจะมาหาแล้ว และทุกวันนี้ก็ เริ่มดีขึ้น ลวดมนต์ทุกวันด้วยก่อนนอน ลูกก็ไม่ดื้อไม่รั้น รักแม่”เชื่อว่าเป็นอานิสงส์ของการทำบุญทำกุศลนั่นเอง การสู้กรรมนั้น ต้องทำให้ถูกวิธี หากผิดวิธี จะถึงอันตรายได้ อย่างเพื่อนคนหนึ่งของผู้เขียนบอกเล่าเรื่องคุณแต์วผู้คิดจะลดล้างกรรม โดยการไปเปิดกรรมกับร่างทรงรายหนึ่งซึ่งเปิดตำหนักรับลดล้างกรรม ค่าทำแพงระยับ หนึ่งหมื่นบาทพร้อมสิ่งของบูชามากมาย

เครื่องติดตามรถยนต์

สายลับส่วนใหญ่จะใช้รหัสเป็นตัวกำหนด

ความดีให้รู้เห็นตลอด ตาเป็นกำนันที่สร้างแต่ความดี ช่วยเหลือคน ตลอดเวลา ตาเป็นหมอขาวบ้าน มืคนไข้มาให้ตากำนันได้รักษาดูแล ให้เต็มบ้านไปหมด ยายคอยช่วยเหลือตาที่ต้องนั่งปรุงยาสมุนไพรจน ดึกดื่น แล้วยายยังต้องไปวัดทุกวันพระ  ดักฟังในรถ เช่นเดียวกับย่าที่ต้องชวนหลาน สาวไปด้วย12 คนสักรรบ บุญ?หญ่กับ หลวงพ่อสด...วัดปากนาใครจะคิดว่าในสมัยหนึ่ง เดกหญิงในวัยสิบห้าปีจะได้ทำอาหาร ถวายพระรูปหนึ่งซึ่งเดินทางผ่านหน้าบ้านโดยทางเรือเพื่อเดินทางไป ยังอำเภอบางเลน ท่านมาจากวัดปากนั้าภาษีเจริญ และเดินทางผ่าน คลองทวีวัฒนา ผ่านหน้าบ้านของเดิกหญิง“หลางพ่อสดจะผ่านมาหน้าบ้านเรา” พ่อบอกแม่ด้วยนั้าเสียง ตื่นเต้นในเช้ามดของวันหนึ่ง ตอนนั้นสมคิดกำลังเตรียมอาหารใส่บาตร เช้าอยู่ในครัว เธอได้ยินที่พ่อแม่พูดกัน และรู้ว่าน้าชายคนหนึ่งที่เป็น ญาติของแม่ไปทำงานอยู่ในวัดปากนํ้า ภาษีเจริญของหลวงพ่อสด น้า คนนั้นชื่อน้าฉาน แกส่งข่าวมาว่าจะพาหลวงพ่อสดไปวัดใหม่ผาสุกา- ราม อำเภอบางเลน โดยจะฉันเช้ามาแล้วอย่างเรียบร้อย แต่ฉันเพล เกรงจะไม่ทันถึงวัดใหม่เพราะระยะทางค่อนข้างไกลจึงขอให้พ่อและ แม่ทำอาหารเพลถวายท่านไปในเรือ พอถึงยามเพลตรงไหน  อุปกรณ์นักสืบ คลองใด ก็ตามก็จะได้นำอาหารมาถวายให้ท่านฉันบนเรือเลย ตอนนั้นหลวงพ่อสด วัดปากนํ้าใครก็เริ่มรู้จักท่านแล้ว ท่านสร้าง วัดด้ายการสร้างพระวัดปากนํ้าให้คนเช่าบูชา วัดปากนั้ารุ่นหนึ่งหมด ไปแล้ว ตอนนี้ท่านกำลังสร้างวัดปากนํ้ารุ่นลองเพื่อนำป'จจัยไปสร้าง วัดปากนํ้านั่นเองนับว่าเป็นบุญของเด็กหญิงสมคิดและครอบครัวยิ่งนักที่พระคุณ เจ้าผู้เปียมด้วยบุญญาบารมีจะเดินทางผ่านมาทางคลองหน้าบ้านและ จะแวะมาจอดเรือที่ท่าเรือหน้าบ้านเธออีกด้วย“เราต้องทำแกงไก่ใส่กะทิถวายท่าน ขนมก็กล้วยบวชชี,, เด็ก หญิงสมคิด นึกถึงเรื่องอาหาร เมื่อพ่อแม่มาบอกเรื่องหลวงพ่อลด วัดปากนํ้าจะแวะมาที่ท่าเรือหน้าบ้าน เธอรืบบอกให้พื่ชายไปเอา มะพร้าวมาปอกและช่วยขูดให้ด้วยอย่างด่วนจี๋ที่สุด ส่วนเธอรืบไปคนสู้กรรม ทุกอย่างที่มีให้เห็นมีให้รู้ เธอรู้อย่างแจ่มแจ้ง และไม่เคยมีเลย สักวันที่ไม1อยากจะทำบุญ เงินทองจากการขายหมากพลู ดักฟังมือถือ  ขายผัก ในสวน ลมคิดจะออมเอาไว้ทำบุญ ถวายพระและไปหาซื้อสิ่งของดีงาม มาถวายพระในทุกเช้า รวมไปทั้งการจัดหาอาหารมาบำรุงพ่อแม่ตนเอง ให้อยู่ดีมีสุข ตลอดระยะเวลาของการเป็นเด็กสมคิดไม่เคยสร้างบาป สร้างกรรมและจำไม่ได้ว่าตนเองเคยไปทำอะไรใครไว้ที่ไหน เพราะไม่ เคยทำอะไรกับใครเลยจริง ๆ

เครื่องติดตามรถ

นักสืบส่วนใหญ่ชอบปกปิดใบหน้าและอำพรางรูปร่าง

ไดไตร่ตรองให้ดีแล้ว ความไม่เชี่ยวชาญและการขาด ทักษะก็อาจส่งผลย้อนกลับสู่ธุรกิจของเราก็เป็นได้ และผู้ที่โดนพิษ การเมืองเล่นงานนั้นมักจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนโกงชาติหรือเห็นแก่ตัว จนทำให้สิ่งที่สร้างมาทั้งหมดอาจหายวับไปกับสายลมเพราะความรู้เท่า ไม,ถึงการณ์ดังนั้นหากมีความสนใจในทางการเมืองจริงๆ     เครื่องติดตามไร้สาย ก็ควรอยู่ในฐานะที่เป็นผู้สนับสนุนจะดีกว่า เพื่อเป็นการลดความเสี่ยง และรักษา ผลประโยชน์,ในระยะยาวลูกค้าคือพระเจ้า” เป็นการเปรียบเปรยว่า “ลูกค้า ทำอะไรก็ไม่ผิด” นั่นเองเมื่อลูกค้ามีความสำคัญเซ่นนี้ก็เกิดคำถามที่ว่า แล้วเราจะจัด การ หรือว่ามีวิธีอะไรบ้างที่จะดูแลลูกค้าให้เขารู้สืกประทับใจและนิยม ชมชอบในสินค้า บริการ หรือแม้กระทั่งตัวของเราเอง ซึ่งหากว่าเขา รู้สึกดีๆ มากเท่าไร ก็จะยิ่งทำให้เขากลับมาชื้อสินค้าของเรามากขึ้น เท่านั้นเคล็ดลับในการต้อนรับแลแสดงออกต่อลูกค้ามีดังต่อไปนีให้เติบโต และรวย เร็ว รู้ว่าลูกค้าต้องการอร:ไรไม่ว่าจะเป็นลูกค้าในปัจจุบัน หรือลูกค้าในอนาคต สิ่งสำคัญ ในการทำธุรกิจก็คือ เราจะต้องรูใหได้ว่าลูกค้าต้องการอะไรจากสินค้า และบริการของเรา เพื่อที่เราจะได้สนองความต้องการของลูกค้าได้ อย่างถูกต้องและฉับไวในกรณีที่ลูกค้าเดินเข้ามาหาเราในร้านแล้ว    เราก็อาจจะสอบถามความต้องการของลูกค้าโดยตรง แน่นอนว่าหากว่าเขาบอกก็ จะสบายที่เหลือก็คือ การที่เราต้องจับคู่สินค้าของเรากับลูกค้า แต่ เทคนิคที่สำคัญก็คือ การน่าเสนอสินค้าให้แก่ลูกค้าโดยอธิบายข้อมูล เกี่ยวกับตัวสินค้า แต่ระวังอย่าให้เป็นการบังคับซื้อจนเกินไป เพราะ จะทำให้ลูกค้ารู้สึกไม่ดีได้ บางทีนั้นลูกค้าก็ไม่ได้บอกความต้องการ ของเขาโดยตรง แต่เราจะต้องตะล่อมถาม หรือว่าสังเกตความสนใจ ของลูกค้าอีกกรณีหนึ่ง ก็คือลูกค้าในอนาคต ซึ่งในที่นี้หมายถึงลูกค้า หรือกลุ่มลูกค้าที่เราหมายตาเอาไว้ว่าจะขายสินค้าให้กับคนกลุ่มนี้ ดัง นั้นเราจึงต้องดูว่าเขาน่าจะชอบสินค้าแบบไหน หรือว่าสินค้าสไตล์ไหน ที่เหมาะกับเขานั่นเอง ซึ่งหากว่าเราเดาถูก  ดักฟังขนาดเล็ก เราก็จะสามารถขายสินค้า และบริการได้เป็นอย่างดีเอาโจโส่ลูกค้าเป็นอย่างดีลองคิดดู'ว่า หากวันหนึ่ง เรา เหนึ่อ ย เราโทรม เดินเข้าร้านอาหารI ทำอุรกั□เล็กๆ อบาน!รI ให้เติบโตและรวยเร็ว  ร้านหนึ่ง แล้วเขาทำท่าเหมือนกับไม่ต้อนรับเรา วันหลังเราก็คงจะไม่ ไปกินอาหารที่นึ่อีก แม้ว่าจะหิวแค1ไหนก็ตาม ในทางตรงกันข้าม หากว่า เราไปกินร้านอาหารร้านที่ค่อนข้างจะมีราคาแพง แต่ว่าเป็นร้านอาหาร ที่บริการดี ไม่เกี่ยงว่าใครจะใส่เสื้อผ้ามีราคา หรือใส่เพียงแค่เสื้อยืด กางเกงขาสั้น ร้านนั้นก็จะได้รับความประทับใจจากเรา แม้ว่าเราจะไม่ ใคร่จะมีเงินเท่าไร แต่หากว่ามี[อกาสเราก็จะไปกินอาหารที่ร้านดังกล่าว อีกนี่แหละเป็นการเอาใจใส่ลูกค้าอย่างเท่าเทียม    เป็นการรักษาลูกค้าได้เป็นอย่างดี และดี่ไม่ดีลูกค้าที่เคยมาชื้อสินค้าและบริการก็จะ มีการบอกกับเพื่อนหรือว่าคนรู้จัก เกี่ยวกับร้านของเราอีกด้วย เป็นการ สร้างสายการขายได้เป็นอย่างดีการรู้จักเอาใจใส่ลูกค้าเป็นเรื่องสำคัญเป็นอย่างยิ่ง    เพราะนอกจากจะท่าให้ลูกค้ารู้สึกดีกับเราแล้ว    ยังท่าให้เราทราบความต้องการของลูกค้า และนำไปปรับใซในการชื้อสินค้าและบริการของเรา อีกด้วยรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตนสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งของการท่าการค้าก็คือ   จีพีเอสติดตามตัว   เราจะต้องอ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพกับลูกค้าให้สมกับคำที่กล่าวว่า “ลูกค้าคือพระเจ้า” การอ่อนน้อมถ่อมตนในที่นี้ก็คือ การไม่แสดงกิริยาก้าวร้าว ดูถูก หรือ แสดงท่าทีหยิ่งยโสต่อลูกค้าอย่างเด็ดขาด

เครื่องติดตามตัว

พรสวรรค์มักจะมาพร้อมกับพรแสวงเสมอ

อย่าไปสนใจกับพรสวรรค์บางคนนั้นให้ความสนใจกับเรื่องพรสวรรค์ อันที่จริงแล้วอาจ จะไม่มีจริงเลยก็ได้ ซึ่งพรสวรรค์ที่เราเห็นนั้นอาจจะเป็นพรแสวงหรือ ว่าความขยันฝึกฝนของเราในอดีตก็อาจจะเป็นไบได้ดังนั้นเรา ดักฟังไร้สาย ไม่ควรจะห้อใจ หรือคิดแต่ว่าเราเป็นคนที่ไม่มีพร- สวรรค์ ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จหรอก เพราะพรสวรรค์นั้นมัน เป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย มันสู้ความขยัน อดทน และการที่เราพยายามทำสิ่ง ต่างๆ จนทำได้ดี ประสบความสำเร็จหรอก จำเอาไว้ว่าหากว่าเรา  ปัญหานั้นแก้ไขได้ง่ายๆ ก็ดึ๋!ป แต่หากว่าไม่ใช่เซ่นนั้นเราก็ต้องคิดหา วิธีแก้ไขหรือว่าตรึกตรองให้มากๆสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่ช่วยทำให้เราสามารถแก้ปัญหาก็คือ การที่เรา สามารถมองปัญหาต่างๆ ได้อย่างแตกฉาน สามารถรู!ด้ว่าสิ่งไหนคือ ต้นเหตุ และสิ่งไหนคือปลายเหตุ และเราจะต้องเริ่มแก้ปัญหาที่จุดไหน ก่อน และหากว่าเราสามารถรู้และแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ เชื่อได้ว่า กิจการของเราจะไปไดไกลอย่างแน่นอนจงกล้าที่จนป็นนายของตนเองหลายคนคงรู้สึกภูมิใจที่ได้แต่งตัวสวยงามไปทำงานในบริษัท อันหรูหรา เป็นมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานตั้งแต่เก้าโมงเช้ายันห้าโมงเย็น มีเงินเดือนสมกับวุฒิการศึกษาและมีประกันสังคมคอยให้ความคุ้ม- ครองยามเจ็บไข้ แต่ต่อให้ทุกอย่างรอบช้างดูสวยงาม หรือพยายาม บอกกับตนเองว่ามันสวยงามและเหมาะสมกับเราแล้วก็ตาม แต่กระนั้น เราก็ยังได้ชื่อว่าเป็นลูกจ้างที่รอรับเงินเดือนจากผู้อื่นอยู่ดี
ต่างกับบางคนที่ไม่ได้แต่งตัวโก้หรู ไม่ได้ทำงานในบริษัทยักษ์  อุปกรณ์ดักฟังมือถือ ใหญ่ แต่ยืนขายข้าวแกง หรือขายอาหารตามแผงเล็กๆ ริมบาทวิถีนั้น เขาอาจจะเคยเป็นลูกจ้างที่เคยทำงานในบริษัทดังกล่าวมาก่อนก็เป็นได้ แต่คนเหล่านั้นกล้าเลือกที่จะออกมาจากระบบ และมาสร้างเนื้อสร้าง ตัวด้วยสำแข้งของตนเอง โดยใช้ความรู้ความสามารถ และความ มั่นใจในตนเองเป็นแรงผลักดัน เช่นเดียวกันกับเจ้าของบริษัทที่เคยว่า อยากจะประสบความสำเร็จและมีความสามารถ ก็ให้เราทิ้งคำกล่าว ที่ว่า “เราไม่มีพรสวรรค์" ทิ้งไป เพราะเราสามารถที่จะใช้พรแสวงใน การหาสิ่งที่ทำให้เราประสบความสำเร็จได้นั่นเองบริหารคนโห้ดีในการทำธุรกิจ ยิ่งใหญ่โตมากขึ้นเท่าไร ก็ย่อมจะมีจำนวน คนที่มาทำงานกับเรามากขึ้นเท่านั้น ซึ่งหากว่าเป็นคนที่ไว่ใจได้ก็ดีไป แต่อย่างไรก็ดี เมื่อทำงานกับคนหมู่มาก ปัญหาต่างๆ ก็ย่อมจะมีเถ้าแก่บางคนหรือเจ้าของกิจการบางคนนั้นไปสนใจที่การ บริหารงาน หรือการจัดการงาน โดยลืมที่จะบริหารคน ดักฟังติดรถ  ทำให้คน สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพราะเราไม่สามารถปฏิเสธได้ เลยว่ามีคนจำนวนหนึ่งนั้นก็ทำงานล่งๆ หรือว่าทำงานให้พ้นๆ และ หากว่าเราไม่อยู่ เขาก็หย่อนยานไม่ยอมทำงานเสียทีทั้งหมดนี่แหละคือปัญหาสำคัญของกิจการหรือธุรกิจ เราจึง ต้องใช้ทักษะในการจัดการคน โดยเลือกที่จะใช้คนให้เป็น และใช้วิธี การใช้คนอย่างถูกวิธี เพราะแต่ละคนบางทีก็ต้องใช้วิธีที่แตกต่างกัน ออกไปต้องรู้จักมอ'งปัญหาให้แตกการทำธุรกิจนั้น แน่นอนว่าสิ่งที่สามารถจะเกิดขึ้นได้เสมอก็ คือปัญหาต่างๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เราจะต้องทำการแกไขกันต่อไป หากว่าทารุรทิDiaกๆ อน่านไร

เครื่องติดตามรถ